Συνέντευξη Sivert Hoyem

Με την ευκαιρία του σεπτεμβριανού mini-tour στην χώρα μας και με αφορμή τον καινούριο του δίσκο με τίτλο "Endless Love", ο αγαπημένος Νορβηγός του ελληνικού κοινού Sivert Høyem απάντησε στις ερωτήσεις της Κατερίνας Μυτιληναίου και μίλησε για τη σχέση του με την Ελλάδα

Χαίρομαι που σας ξαναβλέπω! Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από την τελευταία επίσκεψή σας στην Ελλάδα και πολλά έχουν αλλάξει εδώ. Μιλήστε μας για τις αλλαγές που πιθανόν έχουν γίνει στη δική σας ζωή, είτε την προσωπική, είτε την καλλιτεχνική...
Πρωτίστως, έφτιαξα αυτόν τον δίσκο, τον καινούργιο... Πέρασα ολόκληρο τον τελευταίο χρόνο κάνοντας αυτό. Έγινα πατέρας δυόμιση χρόνια πριν, έτσι αυτά που με απασχολούν περισσότερο είναι, ξέρεις, το παιδί μου, η οικογένειά μου, η μουσική μου, οπότε στην πραγματικότητα δεν έχω χρόνο να σκεφτώ πολλά... απλώς γερνάω, ξέρεις...

Άρα αισθάνεστε πιο ώριμος...
Δεν θα το έλεγα... πιο μπερδεμένος! (γέλια) Όχι, αλήθεια, όχι πιο μπερδεμένος, αλλά δεν ξέρω, απλώς αισθάνομαι διαφορετικά.

Υποψιαζόμουν πως ο τίτλος της καινούριας σας δουλειάς "Endless Love" (σ.σ.: «Αγάπη δίχως Τέλος») αναφέρεται στην πατρική αγάπη, είναι έτσι;
Θα μπορούσε... Με κάποιο τρόπο... Εγώ και η γυναίκα μου περάσαμε κάπως δύσκολα κανα-δυό χρόνια πριν κι αυτό κάπως αντανακλάται σ' αυτό το άλμπουμ. Όλο αυτό το θέμα «Ατέλειωτη Αγάπη» είναι κάπως ειρωνικό -και σαν τίτλος- στην πραγματικότητα. Λοιπόν, (ο δίσκος) έχει να κάνει με όσα γίνονται μεταξύ δύο ανθρώπων και την προσπάθεια να κάνεις μια σχέση να δουλέψει, να βρεις έναν δρόμο στη ζωή. Μ' αυτά καταπιάνονται πάνω - κάτω οι στίχοι. Όχι όλοι τους... Σαν να βλέπεις τη ζωή. Αρκετά τραγούδια είχαν αυτό σαν θέμα ή αυτού του είδους τα ζητήματα με ενδιέφεραν... και σ' αυτό το πλαίσιο συμφωνήθηκε να ανήκει κι ο τίτλος του άλμπουμ.

Ακούγοντας τα τραγούδια του δίσκου, καταλαβαίνει κανείς ότι έχετε αποκτήσει μια καινούργια γκάμα θεμάτων, μια ολόκληρη νέα παλέτα, πια...
Ναι!

Διαβλέπω πολλές αλλαγές. Αισθάνεστε ότι κι ο τρόπος που προσεγγίζετε την μουσική -το στυλ, το rock- αλλάζει; Όλοι γνωρίζουν την αγάπη σας προς την country κι έχετε παραδεχθεί στο παρελθόν πως αντλείτε έμπνευση κι από αλλού, και μάλιστα από μουσική πολύ διαφορετική από την δική σας (Krautrock / Black metal κ.ά.). Ποιές επιρροές σας συνόδευαν όταν γράφατε τον νέο σας δίσκο;
Αυτός ο δίσκος δεν είχε στ’ αλήθεια κάποιες.. Μάλλον βγήκε κατευθείαν από μένα κι απ’ ό,τι κουβαλούσα μαζί μου.. Δεν υπήρχε κάτι που άκουγα όταν έφτιαχνα τον δίσκο και είπα ‘Ουάου! Θέλω να ακούγομαι σαν κι αυτό!’ ή κάτι τέτοιο.. Αλλά βρήκα γενικά πολλή έμπνευση – είχα μόλις γράψει μερικά τραγούδια και ήταν η πρώτη φορά που δούλευα με αυτόν τον παραγωγό, τον Ulf Ivarsson, έναν Σουηδό παραγωγό που έχει δουλέψει στο παρελθόν με κάποιους Σουηδούς καλλιτέχνες που θαυμάζω, ξέρεις, και μ’ αρέσει ο ήχος που έβγαλε σ’ αυτά τα άλμπουμ, έτσι ο ήχος του δίσκου γεννήθηκε μέσα από τη σχέση μας. Γίναμε καλοί φίλοι αμέσως, οπότε.. Είναι κάπου 10-15 χρόνια μεγαλύτερός μου, είναι ένας πανκ γερο-ροκάς, και το πράγμα πέτυχε εξ αρχής κι από ‘κει βγήκε ο ήχος, γιατί συμφωνήσαμε σε πολλά πράγματα και γρήγορα βρήκαμε προς τα πού θέλαμε να πάει το άλμπουμ. Δεν θεωρώ ότι υπήρξαν κάποιες ‘ιδιαίτερες’ επιρροές εκτός της μεταξύ μας συνεργασίας.

Στην τελευταία εμφάνισή σας στην Αθήνα, το 2012, μας είχατε εκμυστηρευθεί ότι το μελαγχολικό "First Day Of Somersaults" το γράψατε σε κάποια ελληνική παραλία. Ο νέος σας δίσκος περιέχει κάποιο τραγούδι «ελληνικής καταγωγής»;
Υπάρχει ένα τραγούδι που δεν έχει μάλλον τίποτα να κάνει με την Ελλάδα, αλλά είχα στο μυαλό μου τον κόσμο εδώ όταν το έγραφα: είναι αυτό που λέγεται "Wat Tyler". Μιλάει για έναν Άγγλο λαϊκό ήρωα των μεσαιωνικών χρόνων, που ήταν επαναστάτης και πάλεψε για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των απλών ανθρώπων, των χωρικών. Ήταν αρχηγός μίας εξέγερσης χωρικών στη μεσαιωνική Αγγλία και απλά με έκανε να σκεφτώ τα χρόνια που έκανα περιοδείες εδώ, από την αρχή της οικονομικής κρίσης κι όλα αυτά εδώ κάτω. Βλέπω πώς επηρεάζει τους ανθρώπους εδώ, το κοινό μου, του φίλους εδώ κάτω και την τελευταία φορά που ήμουν εδώ... Φαίνεται σα να έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα, οι άνθρωποι σαν να έχουν επηρεαστεί πολύ απ' όσα γίνονται εδώ και υπάρχει πολύς θυμός κι απογοήτευση, μπορώ στ' αλήθεια να το καταλάβω όλο αυτό. Ξέρεις, ενώ σε άλλα μέρη που έχω βρεθεί, δεν αποτελεί και τόσο μεγάλο ζήτημα, για τους ανθρώπους εδώ είναι πραγματικότητα. Και λίγα χρόνια πριν, όλες αυτές τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια εδώ κάτω... μάλλον αυτό το τραγούδι, υπό μια παράξενη έννοια, ήταν ο τρόπος μου να σταθώ στο πλάι των ανθρώπων εδώ πέρα.

Έχοντας ο ίδιος σπουδάσει Ιστορία...
...ναι, αλλά οι βαθμοί μου ήταν χάλια, οπότε... (γέλια)

... βλέπετε κάποια επανάληψη στην ευρωπαϊκή ιστορία με την άνοδο ακραίων ιδεολογιών; Μοιάζουμε, οι Ευρωπαίοι, να μην έχουμε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος;
Δεν ξέρω, δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι μαθαίνουν ποτέ (γελώντας), γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι οι καλοί τύποι που κυβερνούν τον κόσμο, έτσι, πού και πού, οι σωστοί άνθρωποι υψώνουν ανάστημα και κινούν τα πράγματα προς το καλό των λαών, αλλά είναι κυρίως τα λεφτά εκεί προς τα  που πάει ο κόσμος. Κι αυτό το κυνήγι του χρήματος δεν πρόκειται να σε πάει πουθενά καλά...Δεν ξέρω...(γέλια)

Είναι δύσκολο, ξέρω...
Ναι!

Το χρήμα που αναφέρατε μας πάει στην επόμενη ερώτηση: Πολλοί συνάδελφοί σας επιλέγουν να διαθέσουν κάποιο τραγούδι, μέρος ή και ολόκληρο δίσκο τους δωρεάν σε streaming. Ποιά η δική σας θέση για τη δωρεάν διάθεση της μουσικής και την σχέση της με την πειρατεία;
Δεν ξέρω.. έχουν αλλάξει πολύ οι κανόνες -καταλαβαίνεις- με τα πάντα να είναι διαθέσιμα στους πάντες. Γνωρίζω πως για τη γενιά μου είναι κάπως δύσκολο να το χειριστεί, γιατί μεγάλο μέρος από το ενδιαφέρον μου για τη μουσική ήταν και το «κυνήγι» των σωστών άλμπουμ, το ψάξιμο για μουσικές που δεν είχα ξανακούσει κι όλα αυτά χρειάζονταν κάποιο κόπο, έτσι, με κάθε τι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή... βέβαια αυτό είναι θαυμάσιο, αλλά θα ξεκινούσες ν' ακούς;

Πάρα πολλή πληροφορία με πολύ λίγο κόπο...
Ναι, πάρα πολλή πληροφορία και αυτό είναι το πρόβλημα με τα περισσότερα αυτές τις μέρες υποθέτω... Αλλά όπως μεγαλώνουν οι περισσότεροι τώρα, δεν πρόκειται να νοιαστούν... ίσως κάποιοι μπορεί.. Πάντως, δε νομίζω πως η μουσική θα έπρεπε να είναι εντελώς δωρεάν· σου κοστίζει πολλή ενέργεια, πολλή δουλειά και πολύ χρήμα για να τη φτιάξεις. Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος να μπορείς να πάρεις πίσω ένα μέρος αυτών, διαφορετικά, σε κάποιο σημείο, θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε να κάνουμε μουσική. Υποθέτω, η μουσική θα άλλαζε.. και ήδη αλλάζει, τώρα πια φτιάχνεται με πολύ βασικό εξοπλισμό, αλλά εμένα μου αρέσει και η μουσική που ακούγεται καλά και για να κάνεις μουσική που ακούγεται πάρα πολύ καλά, χρειάζονται πόροι, άρα..

Υπάρχει μια κατακόρυφη άνοδος στις πωλήσεις βινυλίων. Έχοντας και ο ίδιος υπέροχες εκδόσεις LP στο ενεργητικό σας, πώς βλέπετε την στροφή προς τον αναλογικό ήχο; Ποιά είναι η εκτίμησή σας για το μέλλον της μουσικής βιομηχανίας; Αυτήν τη στροφή τη σπουδαιολογείτε;
Όχι, είναι μόνο για κάποιους που ενδιαφέρονται υπερβολικά για κάτι τέτοια... συλλέκτες, πόζα.. μόνο γι' αυτούς και θα υπάρχει σαν μέρος όλης αυτής της νοσταλγίας, δεν θα επικρατήσει, γιατί αυτό θέλουν οι μεγάλες εταιρείες, γιατί τους ανήκει το Spotify και τα συναφή, ξέρεις, θά’ναι εκεί που θα ρίξουν το βάρος...

Οι διασκευές που έχετε κάνει κατά καιρούς ("House Of The Rising Sun" - Animals, "Holocaust" - Big Star, "Amsterdam" - Jacques Brel) είναι πολύ αγαπητές στο κοινό και η χροιά της φωνής σας είναι πειρασμός για περισσότερες. Πώς διαλέγετε ποιά τραγούδια θα διασκευάσετε;
Το "House Of The Rising Sun" απλώς μου ήρθε μετά από ένα πάρτι που το έπαιξα· βρήκα τα ακόρντα, τους στίχους και το έμαθα, μετά είχα μια σόλο εμφάνιση την επομένη και το έπαιξα κι εκεί και μετά ήξερα ότι πάντα το αγαπούσα αυτό το τραγούδι. Κάπως έτσι θέλησα να το βάλω στη b-side ενός δίσκου. Είναι βασικά τί ακούω τη συγκεκριμένη περίοδο, κάποια τραγούδια είναι απλώς «Σπουδαίο τραγούδι!»... Δεν είναι κάτι απόλυτα συνειδητό.

Σε αντίθεση με την περιοδεία "Autumn in Arcadia" του 2012, όπου παρουσιάσατε  μόνος και ακουστικά πολλά τραγούδια σας, φέτος μας έρχεστε με ολόκληρη μπάντα. Λίγο πριν τις εμφανίσεις σας ανά την ελληνική επικράτεια, έχεις κάποιο μήνυμα να στείλετε στους εδώ φαν;
Είμαι εδώ στα πλαίσια της περιοδείας μου με την μπάντα. Ήμαστε οκτώ άτομα επί σκηνής, αλλά δεν μπορώ να αντέξω το κόστος να ταξιδεύω με τόσα πολλά άτομα εκτός Νορβηγίας, οπότε είμαστε πέντε τώρα: ντραμς, μπάσσο, ηλεκτρική κιθάρα, πλήκτρα -ο πληκτράς παίζει και κιθάρα- κι εγώ! Κάπως σαν επιστροφή στον ήχο μιας ροκ μπάντας. Παίζουμε παλιά μου τραγούδια και κάποια από τη σόλο καριέρα μου που δεν τα έχει ξανακούσει κανείς Live στο παρελθόν και φυσικά μερικά από τον καινούριο δίσκο, τραγούδια απ' τους Madrugada επίσης. Μέχρι στιγμής, είναι μια υπέροχη περιοδεία. Είμαι ευτυχής!

Σας ευχαριστώ πολύ!
Εγώ σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ! Χάρηκα που σε γνώρισα!