Συνέντευξη Queensryche (Michael Wilton)

Έχει γίνει τόση κουβέντα πλέον για τον χωρισμό των Queensrÿche και όλα όσα συνέβησαν που δε θεωρώ ότι δε χρησιμεύει σε κάτι το να αναλύουμε περεταίρω όλες τις πτυχές αυτής της τροπής των γεγονότων. Αντιθέτως, όπως λέει κι ο Michael Wilton, είναι μάλλον καλύτερο να δούμε τι έχουμε σήμερα και να επικεντρωθούμε στο μέλλον, καθώς οι Queensrÿche με τον Todd La Torre στο μικρόφωνο ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ που δείχνει να ξεπερνά τις προσδοκίες. Ο Wilton παρουσιάστηκε αρκετά χαλαρός και σίγουρος για το νέο αυτό ξεκίνημα της μπάντας, μιλώντας για το πώς δημιουργήθηκε το νέο line-up, τη μουσική του νέου άλμπουμ και την προοπτική του ανοικτού δρόμου που ανοίγεται μπροστά τους.

Γεια σου Michael. Πρώτα από όλα πρέπει να σου πω πως είναι μεγάλη ευχαρίστηση το να μπορώ να μιλήσω μαζί σου καθώς η μουσική των Queensrÿche θα είναι πάντα ξεχωριστή για μένα και ένα μέτρο σύγκρισης για οποιαδήποτε άλλη μουσική.
Είσαι πραγματικά ευπρόσδεκτος. Χαίρομαι που έχεις ανοικτά αυτιά και αγάπη για τη μουσική των Queensrÿche.

Πώς είσαι αυτή την περίοδο. Έχει καταλαγιάσει η σκόνη από τα όσα έλαβαν χώρα στις ζωές σας τους τελευταίους μήνες ή νιώθεις ακόμα σαν να είσαι στη μέση του ανεμοστρόβιλου;
Λοιπόν, φυσικά, αυτή η πλευρά της εξίσωσης, η επιχειρησιακή πλευρά, ναι ήταν κολαστήριο, αλλά τώρα έχουμε μια θετική αίσθηση για τα πάντα και μορφοποιώντας, ξαναχτίζουμε το όνομα των Queensrÿche. Οπότε, ανεξάρτητα από οποιονδήποτε αρνητισμό, όλα είναι καλά.

Θα σου ήταν εύκολο να συνοψίσεις πως εξελίχθηκαν τα πράγματα που οδήγησαν στο "Queensrÿche"; Από το πώς βρήκατε τον Todd La Torre και φτιάξατε τους Rising West στο να δημιουργήσετε ένα νέο άλμπουμ των Queensrÿche με αυτόν και να σηματοδοτήσετε μια νέα εποχή στην ιστορία της μπάντας.
Λοιπόν, γνώρισα τον Todd πέρσι τον Φεβρουάριο στο συνέδριο NAMM (σ.σ.: πασίγνωστη μάζωξη μουσικών και εταιρειών μουσικών οργάνων), στο Anaheim της Καλιφόρνια. Γνωριστήκαμε σε ένα πάρτι της Seymour Duncan (σ.σ.: πασίγνωστη εταιρεία για τους μαγνήτες στις ηλεκτρικές κιθάρες) και γνωριστήκαμε και ξεκινήσαμε μια συζήτηση όπου είδαμε πως έχουμε κοινά ενδιαφέρονται στα στυλ της μουσικής. Του είπα πως έχω κάποια παράπλευρη μουσική σε ψηφιακή μορφή (σ.σ.: media based ανέφερε) και τον ρώτησα αν θα τον ενδιέφερε να συνεισφέρει κάποια φωνητικά σε αυτή την ψηφιακή μουσική. Είπα «φυσικά», οπότε αλλάξαμε e-mail και του έστειλα ένα τραγούδι, μια demo εκδοχή και περίμενα ότι θα απαντούσε σε τέσσερις εβδομάδες, αλλά κάτι ήρθε σε περίπου τρεις μέρες και ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Και τότε, καθώς τα πράγματα ξέσπασαν -όπου αηδιαστικές καταστάσεις, βία και λεκτικές επιθέσεις έλαβαν χώρα στη μπάντα- αποφασίσαμε πως θέλουμε να κάνουμε παράπλευρες εμφανίσεις. Διότι, καθώς γνωρίζεις, είμαστε στη δουλειά εδώ και χρόνια, όλοι έχουμε οικογένειες και είναι ανάγκη να διατηρήσουμε ενεργή τη δουλειά από αυτής της άποψης, οπότε ρωτήσαμε τον Todd αν ήξερε τραγούδια των Queensrÿche. Όπως αποδείχθηκε ήταν μεγάλος οπαδός των Queensrÿche, ειδικά των παλαιότερων άλμπουμ των Queensrÿche και τον σύστησα στον Scott, στον Eddie και στον Parker και ξεκίνησε. Βασικά, ήταν γραφτό, διότι κλείσαμε τις εμφανίσεις των Rising West τον Ιούνιο του 2012 χωρίς να έχουμε ποτέ προβάρει με τον Todd. Οπότε, ήταν ένα στοίχημα, αλλά όταν βρεθήκαμε στις πρόβες -κάτι που συνέβη δέκα μέρες πριν την εμφάνιση των Rising West στο Hard Rock Café του Seattle- βγάλαμε 18 με 20 τραγούδια και όλοι έμειναν εντυπωσιασμένοι από την επαγγελματικότητα, τη μουσικότητα και τον τόνο της φωνής του Todd. Οπότε, όπως λέμε στην Αμερική, ήταν «κελεπούρι» (σ.σ.: πώς να μεταφραστεί το slam dunk, χαχα). Δώσαμε μερικές εμφανίσεις και πήγαν τόσο καλά που στο internet εξαπλώθηκε σαν ιός. Όλα τα εμπορεύματα ξεπούλησαν, όση μπύρα υπήρχε στο μέρος εξαφανίστηκε και η φασαρία έφτασε στη Νότια Καλιφόρνια. Ένας τύπος από μια πολύ επιφανή ομάδα management που είχε έρθει να δει το show, βασικά μας συστήθηκε και μετά το show ήταν πολύ εντυπωσιασμένος. Δεν είχαμε ιδέα τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά ξαφνικά όλοι οι οπαδοί άρχιζαν να μας αποκαλούν Queensrÿche. Τους νέους Queensrÿche. Αυτό περιμέναμε τόσο καιρό. Εν συνεχεία, ο άνθρωπος αυτός -που τώρα είναι ο manager μας- κάλεσε την εταιρεία στο Los Angeles και είπε «έχω κάτι πολύ καυτό εδώ και θα έπρεπε να κλείσουμε αυτούς τους τύπους πριν το κάνει κάποιος άλλος». Οπότε, εμείς, βασικά, ξαναχτίσαμε το σύστημα και ήταν ένα παραγωγικό μέρος, όπου όλοι έβαλαν τις δυνάμεις τους για να γράψουμε τον δίσκο. Είχαμε τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις δισκογραφικές εταιρείες με τις οποίες διαπραγματευόμασταν για το νέο άλμπουμ και ο manager μας επέλεξε τη Century Media. Οπότε, είχαμε το κίνητρο και το επόμενο βήμα ήταν να δουλέψουμε με τον Jim Barton, το ψευδώνυμό του είναι «Jimbo», καθώς είχαμε σπουδαία καριέρα μαζί του ηχογραφώντας τα "Operation: Mindcrime", "Empire" και "Promised Land". Έτσι, έμοιαζε πως πραγματικά θα ταίριαζε να τον φέρουμε στην ομάδα. Τον προσκαλέσαμε να δει την εμφάνισή μας στο Los Angeles, στο House Of Blues, στο Hollywood και ξετρελάθηκε. Ήρθε στο Seattle και το προχωρήσαμε. Είχαμε περίπου 15 ιδέες, τις οποίες περιορίσαμε στις εννιά ή δέκα και πρέπει να σου πω πως ήταν πολύ εύκολη και χαλαρή η όλη διαδικασία. Αυτό που αναζητούσαμε όλοι -και ειδικά εγώ- ήταν να γράψουμε ως μπάντα. Να κρατήσουμε την επικοινωνία γύρω από τα πάντα. Και για μένα ήταν πολύ ωραίο το να βλέπω τη δημιουργική δύναμη να συνεισφέρει στα τραγούδια και να κάνουμε αυτό το άλμπουμ τόσο διασκεδαστικό και ωραίο. Όπως είπα πριν, έστειλα ένα τραγούδι στον Todd, στο ξεκίνημα, το οποίο στην πραγματικότητα βρίσκεται στο άλμπουμ και ονομάζεται "Don't Look Back" και βασικά είναι αυτό που ξεκίνησε τα πάντα.

Αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία...
Ναι. 30 χρόνια τώρα ίσως τα πράγματα είχαν γίνει λίγο μπαγιάτικα και καθώς ξέρεις τα πράγματα στη βιομηχανία αλλάζουν. Ήταν μια απαραίτητη αλλαγή, ειδικά όταν οι άνθρωποι απομακρύνονται ως καλλιτέχνες. Η δημιουργικότητα που παίρνει διαφορετικές κατευθύνσεις, θέλουμε να κάνουμε συγκεκριμένα πράγματα και η πλειονότητα να θέλει να μείνει αληθινή στο παρελθόν. Και να ακούμε τους οπαδούς ως προς ποια τραγούδια θέλουν να ακούσουν και όλα αυτά. Είναι ένα νέο σύστημα, είναι μια νέα προσέγγιση, μεγαλώνει, έχουμε τόσους πολλούς ανθρώπους που μας πιστεύουν. Έχεις συναυλίες, εταιρείες management, μεγάλες εταιρείες προώθησης και ανθρώπους που κλείνουν συναυλίες. Είναι μια πραγματικά ενθουσιώδης περίοδος για εμάς και τώρα έχουμε και το ομώνυμο άλμπουμ μας που κυκλοφορεί τον Ιούνιο και είμαστε ενθουσιασμένοι και με αυτό. Έχουμε μια καλή ομάδα στη Century Media θα δουλέψουμε πολύ σκληρά για να προωθήσουμε και να περιοδεύσουμε όσο μπορούμε για αυτό το άλμπουμ. Να το κρατήσουμε ενεργό...

Πράγματι είναι καλό άλμπουμ. Πιθανόν, το καλύτερο που φέρει το όνομα Queensryche από την εποχή του "Promised Land". Πάντως, το πρώτο πράγμα που επισημαίνει κάποιος είναι πως πρόκειται για τελείως metal άλμπουμ και με την εξαίρεση του "Operation: Mindcrime II" αυτό σας πάει πίσω στο "Empire", ίσως και παλιότερα στην καριέρα σας ηχητικά. Με περισσότερα από 20 χρόνια να παίζετε άλλα πράγματα, πάντα θέλετε να παραμείνετε metal και τώρα επιστρέψατε στον πιο παραδοσιακό ήχο του;
Θεωρώ πως το metal είναι μεγάλο μέρος των επιρροών μας, αλλά δεν λέω πως αυτό είναι απλά ένα metal άλμπουμ. Μπλεκόμαστε με την προοδευτική μουσική, λατρεύουμε την προοδευτική μουσική. Κοιτάζουμε, όμως, κάθε σύνθεση ως ένα τραγούδι, παρά ως μια άσκηση του να παίξουμε πολύ γρήγορα και να κάνουμε χίλιες «διπλοπενιές». Όπως είπα, είναι ένας συνδυασμός της ενέργειας και της ικανότητας όλων, που είναι σαν πηλός υπό διαμόρφωση στο τραπέζι, στον οποίο όλοι αφήνουν το αποτύπωμά τους πάνω του και νομίζω πως όταν οι άνθρωποι το ακούσουν, θα ακούσουν metal στοιχεία, θα ακούσουν progressive στοιχεία και θα ακούσουν όλους μας να παίζουμε όπως μας είχαν συνηθίσει. Θα ακούσουν τον Scott Rockenfield να παίζει τύμπανα όπως συνήθιζε, θα ακούσουν τον Eddie Jackson στο μπάσο με τον μεγάλο, μεγάλο του ήχο ξανά. Ο Jimbo ήξερε πώς να το κάνει αυτό και μας είπε «κοιτάξτε παιδιά, ας το πιάσουμε από εκεί που το αφήσαμε το 1995». Εν τέλει, για μένα, είναι μια ομάδα από τραγούδια που είναι πολύ ειλικρινή. Είναι όλα γραμμένα από τη μπάντα. Δεν υπάρχουν εξωτερικοί συνθέτες, δεν υπάρχει κανείς που να επιβάλλει ποια τραγούδια θα χρησιμοποιηθούν και είναι μία πολύ συνεργατική, παραγωγική δουλειά. Θεωρώ πως σε κάποιον που του αρέσει το heavy metal θα του αρέσει και νομίζω πως σε κάποιον που του αρέσει το hard θα του αρέσει επίσης. Είναι το ξεκίνημα κάτι σπουδαίου για εμάς.

Αντιλαμβάνομαι ότι θέλεις να δώσεις ιδιαίτερη έμφαση στη συλλογική δουλειά που έγινε σε αυτό το άλμπουμ, σωστά;
Ναι, νομίζω πως αυτή είναι η δύναμη του άλμπουμ. Δεν γράφτηκε από εξωτερικούς συνεργάτες.

Δεν αμφιβάλλω πως δεν ήταν έτσι τα πράγματα σε προηγούμενα άλμπουμ, αλλά κάτι που δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ είναι γιατί δεν αντιδρούσατε στον τρόπο με τον οποίο δούλευαν τα πράγματα τα προηγούμενα χρόνια, αν δεν συμφωνούσατε;
Λοιπόν, είναι περίπλοκο. Βασικά οφείλεται στην κακή επικοινωνία. Το να μη ξέρεις τι γίνεται και την ύστατη ώρα να πρέπει να υπογράψεις κάτι ή να κάνεις κάτι ή να συμφωνήσεις σε κάτι και να έχεις τα πάντα να εξαρτώνται ανά περίπτωση. Πολλά τέτοια. Τα χέρια σου είναι δεμένα. Είναι σα να λες «όχι, δε συμφωνώ με αυτή τη δουλειά που πήραμε», αλλά να μην έχεις κανένα στο πλευρό σου. Αναγκαστικά πας με την πλειοψηφία. Οι ψήφοι των πλειοψηφίας καθορίζουν τα πάντα. Και τα τελευταία τρία χρόνια, βασικά, φτάσαμε σε ένα σημείο να μην έχουμε καν φωνή στη μπάντα πλέον. Όλα τα έτρεχε ο τραγουδιστής με την manager του, τη σύζυγο του. Υπάρχουν καταστάσεις πίεσης όπου οι άνθρωποι υπολογίζουν σε ένα έσοδο, υπολογίζουν σε μια συμφωνία. Είναι πολλά μικρά πράγματα. Είναι έλλειψη επικοινωνίας και οι ιδέες ανθρώπων που παίρνουν λάθος δρόμο. Και είμαστε μέλη μιας ομάδας, είμαστε επαγγελματίες. Είναι κεκτημένο. Θέλαμε να το κάνουμε να δουλέψει. Το θέλαμε, αλλά κάθε φορά κατέληγε στο ίδιο πράγμα. Είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε να το καταλάβει, εκτός κι αν είναι ένας από εμάς. Είναι ένα κομβικό σημείο μιας καθοδικής πορείας. Είναι ώρα να ξαναχτίσουμε τη μηχανή.

Αυτό λέω κι εγώ κάθε φορά που προκύπτει η εν λόγω κουβέντα. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει εξ' αποστάσεως τι συμβαίνει σε μια οικογένεια. Για αυτό δε μου αρέσει να κάνω δηλώσεις, λες και γνωρίζω τα πάντα.
Αυτό είναι σεβαστό και πολύ έξυπνο για ένα δημοσιογράφο. Θα πρέπει πάντα να κρατάς αυτή την οπτική γωνία.

Ναι, αν και πρέπει να ξεκαθαρίσω πως μάλλον θεωρώ τον εαυτό μου πρωτίστως οπαδό παρά δημοσιογράφο όταν αναφερόμαστε στους Queensrÿche. Τώρα, το δεύτερο πράγμα που επεσήμανα είναι η ομοιότητα μεταξύ του τρόπου που τραγουδάει ο Todd με τον Geoff Tate. Ήταν σκόπιμο από πλευράς σας να κάνετε κάτι τέτοιο;
Προφανώς, ο Todd έχει τη δική του φωνή και θέλαμε να δείξουμε τις ομοιότητες. Μέσα από το σεβασμό του για την παλιότερη μουσική έχει την ντελικάτη χροιά του παλιού Geoff Tate. Σε αυτό το άλμπουμ, σίγουρα, θα έχει ομοιότητες, αλλά θεωρώ πως προσπαθούμε να εμφυσήσουμε τον δικό του τρόπο, τον δικό του τόνο, το δικό του τρόπο φρασεολογίας κι όλα αυτά. Ξέρεις, το πώς παρουσιάζουμε τη φωνή του. Οπότε, είναι κάτι σαν μίξη θα έλεγα.

Το τρίτο πράγμα για το οποίο θα ήθελα να ρωτήσω έχει να κάνει με τη διάρκεια του άλμπουμ. Επεσήμανες πριν πως αρχικά είχατε 15-16 τραγούδια, αν και μόνο εννέα μπήκαν στο άλμπουμ. Έτσι, διαρκεί μόνο 35 λεπτά, κάτι που φαντάζει λίγο, ειδικά για μια μπάντα όπως οι Queensrÿche. Σας προβλημάτισε καθόλου αυτό;
Ξέρεις, ήταν μια πολύ πυρετώδης κατάσταση και ψάχνοντας να βρούμε χρόνο να ηχογραφήσουμε αυτό το άλμπουμ είχαμε μόνο λίγες ευκαιρίες. Δεν είναι πως είχαμε έξι μήνες που ήμασταν όλοι μαζί. Έπρεπε να γράψουμε τα drums σε δέκα μέρες και μετά να πάμε σε περιοδεία και μετά να γυρίσουμε να γράψουμε κιθάρα και μπάσο σε άλλες δέκα μέρες. Και, έτσι, ήταν συνεχώς μπρος πίσω με περιοδείες και ηχογραφήσεις. Για να είμαι ειλικρινής, αυτό ήταν το χρονικό πλαίσιο στο οποίο η Century Media χρειαζόταν τον δίσκο και αυτό κάναμε.

Όπως και να έχει, δεν είναι τελικά και τόσο πρόβλημα...
Είναι αυτό που είναι. Ξέρεις, για εμάς ήταν ένας όγκος δουλειάς. Δεν το είχαμε αντιληφθεί μέχρι που πήραμε τα masters από τις ηχογραφήσεις, όπου είπαμε «αυτό είναι σαν παλιός δίσκος των Van Halen»... (γέλια). Αλλά, ήταν λόγω των καταστάσεων. Αν είχαμε περισσότερο χρόνο... Αλλά, υπήρχαν deadlines και ήταν μια μοναδική κατάσταση. Να σου πω την αλήθεια, σε κάποιο σημείο σκεφτόμασταν να γράψουμε μόνο πέντε τραγούδια και να βγάλουμε ένα EP. Αλλά, βασικά, η Century Media είπε πως θα ήταν καλύτερο να κάναμε ένα άλμπουμ. Μετά βίας προλάβαμε το deadline, ώστε να κυκλοφορήσει το CD τον Ιούνιο.

Αν κυκλοφορούσατε ένα EP πέντε τραγουδιών θα ήταν το απόλυτο deja-vu με το παρελθόν σας, σωστά;
(γέλια) Ναι, ξέρεις, είναι φορτωμένη περίοδος και μάθαμε κάποια πράγματα. Όλοι αναγνωρίζουν πως πρέπει να περιοδεύουμε πολύ. Και για το επόμενο άλμπουμ ήδη έχουμε πολλές σπουδαίες ιδέες, όλοι έχουν. Επίσης, δε θέλουμε να κάνουμε ένα άλμπουμ με filler τραγούδια. Θέλουμε κάθε τραγούδι να έχει ποιότητα. Καλύτερα ένα 35λεπτο γαμάτο άλμπουμ, παρά ένα με 50 λεπτά διάρκεια με μερικά μεγάλα τραγούδια που στην πραγματικότητα δεν θα έπρεπε να μπουν στο CD. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;

Ναι, φυσικά το καταλαβαίνω και συμφωνώ. Τώρα, οι στίχοι πάντα ήταν αρκετά σημαντικοί για τους Queensrÿche. Είδα κάποιους στίχους για το κάρμα και το πώς τα άσχημα πράγματα που έχει κάνει κάποιος τα βρίσκει μπροστά του ή για ανοιχτούς δρόμους και που βγάζουν αυτοί. Φαίνεται πως υπάρχει υλικό που κάποιος θα μπορούσε να συνδέσει με αυτά που έχετε περάσει. Σε τι αφορούν οι στίχοι; Δώσε μας μια εικόνα...
Οι στίχοι είναι αρκετά προκλητικοί, είναι πολύ ειλικρινείς. Ο Todd κινείται σε διάφορα θέματα. Μερικές φορές είναι πολύ γενικά, όπως στο "Redemption" που είναι γύρω από την κοινωνία, πως μας έχουν πάρει ότι μας ανήκει και μπορεί να είναι το "Open Road" που είναι προσωπικό, για μια σχέση. Μέχρι να φτάσεις βαθιά στους στίχους πολλά πράγματα μπορεί να ποικίλουν. Είναι προσωπικά, υπό την έννοια πως περάσαμε πολλές έντονες καταστάσεις και με κάποιο τρόπο αυτές πέρασαν στους στίχους λίγο. Αλλά, ξέρεις τι είναι σπουδαίο - και ξέρω πως είναι κάτι που λένε όλες οι μπάντες. Είναι σπουδαίο να ακούς την ερμηνεία του καθενός στο νόημα του τραγουδιού και τι σημαίνουν μερικά από αυτά για εμάς. Είναι πολύ ανοιχτά στη βάση τους μπορώ να πω.

Υπάρχει κάτι ακόμα που θέλω πραγματικά να ρωτήσω. Κρατάς επαφή με τον Chris DeGarmo; Ξέρω πως έχει αποσυρθεί, αλλά από τη στιγμή που αυτή η μπάντα είναι μέρος της κληρονομιάς του, έχει ποτέ σχολιάσει τα όσα έχουν συμβεί; Επίσης, έχει ακούσει καθόλου από την καινούργια σας μουσική;
Ο Chris κι εγώ πάντα ήμασταν καλοί φίλου. Μεγαλώσαμε μαζί, ήμασταν κολλητοί στο σχολείο και είμαστε ακόμα φίλοι. Πάμε συνέχεια για γκολφ παρέα. Οι οικογένειές μας είναι φίλοι. Και, ναι, γνωρίζει τι συμβαίνει. Δεν θα μιλήσω εκ μέρους του, αλλά μπορώ να πω πως στηρίζει όσα κάνουμε και είναι σπουδαίο πως με τον Chris έχω μια σύνδεση. Ξέρεις, έχει πολλά πράγματα τα οποία θέλει να κάνει και είναι ένας αληθινός γνώστης του να γράφει σπουδαία τραγούδια. Αυτά είναι βασικά όλα όσα μπορώ να σου πω. Πάντως, σίγουρα είναι εδώ, μιλάμε πολύ, αλλά δεν μπορώ να πω τίποτα.

Το καταλαβαίνω απόλυτα. Τώρα, νομίζω πως έχει έρθει η ώρα να παρουσιάσετε τη νέα μορφή των Queensrÿche με τον Todd επί σκηνής, σε όλον τον κόσμο. Σκέφτεστε να κάνετε κάτι ξεχωριστό;
Ξέρεις, είναι κάτι σαν νέο ξεκίνημα για εμάς και κάνουμε ό,τι μπορούμε να γυρίσουμε τον κόσμο. Έχουμε πολλούς σπουδαίους ανθρώπους να μας κλείνουν συναυλίες. Κλείνουν συναυλίες σε συνάρτηση με το άλμπουμ που κυκλοφορεί, οπότε έχουμε προσφορές από όλο τον κόσμο, μέρη που δεν έχουμε ξαναπάει ποτέ. Θέλουμε ο κόσμος να δει αυτή τη μπάντα, διότι θεωρώ πως υπάρχει πολλή ενέργεια ζωντανά στη σκηνή και υπάρχει μεγάλο δέσιμο. Και νομίζω πως η μπάντα έχει αρχίσει να γκαζώνει...

Το ξέρεις ότι σας περιμένουμε στην Ελλάδα...
Πρέπει να έρθουμε στην Ελλάδα, γιατί ο Todd έχει και την κοπέλα του εκεί.

Αυτό το κάνει πιο εύκολο! Αστειεύομαι! Λοιπόν, κάτι ακόμα που παρατήρησα είναι πως αποφεύγετε να παίξετε τραγούδια από το "Promised Land" που τυγχάνει να είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ παρέα με το "Operation: Mindcrime". Γιατί έτσι;
Απλή ερώτηση. Δεν είχαμε αρκετό χρόνο. Παίξαμε τα τραγούδια που ο Todd ήδη ήξερε. Και βασικά ο Todd ξέρει από το EP ως το "Empire". Δεν είχε τα άλλα CD, οπότε ποτέ δεν τα άκουσε. Έτσι δεν είναι ότι δεν θα βάλουμε και κάποια άλλα τραγούδια, ίσως από το "Promised Land", καθώς έχει μερικά τραγούδια που θα ταίριαζαν ωραία στο σετ. Αλλά, δεν είχαμε χρόνο να τα δουλέψουμε και ο Todd δεν είχε χρόνο, καθώς είναι μεγάλη δουλειά για αυτόν. Υπάρχουν πολλά τραγούδια που θέλουμε να βάλουμε και ήδη μιλάμε και για τον επόμενο δίσκο και ξέρεις πρέπει να είμαστε ρεαλιστές με τους στόχους που βάζουμε, αναφορικά με το ποια τραγούδια θέλουμε να παίξουμε. Αλλά, ναι, έχουμε πολλές αιτήσεις για μερικά τραγούδια από το "Promised Land", οπότε δεν αποκλείεται. Θα ήθελα πολύ να παίξουμε το "I Am I". Θα ήθελα πολύ να παίξουμε μερικά τραγούδια από αυτό. Δεν αποκλείεται, απλά πρέπει να κάνουμε το διάβασμά μας...

Σκεφτόμουν πόσο υπέροχο θα ήταν να είχα τη δυνατότητα να ακούσω ξανά για πρώτη φορά το "Promised Land" και να με συνεπάρει, με αφορμή το ότι ο Todd δεν το έχει ακούσει...
Θα ήταν υπέροχο!

Οπότε, συμπεραίνω από την ως τώρα κουβέντα, ότι το αίτημα του Geoff Tate να μιλήσει μαζί σας δια ζώσης σε ένα δωμάτιο δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί, σωστά; Τουλάχιστον όχι σύντομα.
Ναι. Θέλω να πω, πως δε θέλω να επικεντρώνομαι σε τίποτα από αυτά πλέον. Είναι αυτό που είναι. Δεν θα ρίξω λάσπη στο θέμα. Θα μείνω απλά αληθινός προς τους οπαδούς, προς τη μουσική και σε αυτή την ομάδα που έχει πολλούς ανθρώπους που την υποστηρίζουν. Οπότε, δε με απασχολεί και πολύ το θέμα.

Το καταλαβαίνω. Έτσι, εκτός των περιοδειών και μερικών τραγουδιών που έχετε καβάτζα τι άλλο επιφυλάσσει το μέλλον για τους Queensrÿche;
Χτίζουμε τη δύναμη της μπάντας, ξαναχτίζουμε το όνομά της. Όπως είπες, θα γυρίσουμε τον κόσμο για να βρεθούμε μπροστά στα μάτια όλων. Ο χρόνος θα επουλώσει τα πάντα και νομίζω πως θα έρθει η ώρα μας. Ξέρεις, ο ουρανός είναι το όριο. Έχουμε τόσες προσφορές, προοπτικές που θα ανοίξουν στο μέλλον. Πολλή διασκέδαση και συναρπαστικά πράγματα, πολλά καλά πράγματα για τη μπάντα, μεγάλες ευκαιρίες, που δε θα τις αφήσουμε και ένας ολόκληρος νέος δρόμος για εμάς...

Ένας ανοικτός δρόμος... (σ.σ.: An Open Road)
(γέλια) Ναι, ένας πολύ ανοικτός δρόμος... Όλα είναι καλά. Είμαστε πολύ χαρούμενοι με την υποστήριξη των οπαδών σε αυτό που κάνουμε. Οι οπαδοί μας είναι πολύ φανατικοί και τους αρέσει αυτό που κάνουμε, τους αρέσει αυτό που ακούν, οπότε είναι απλά θέμα του να συνεχίσουμε την προσπάθεια...

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου, Michael.
Εγώ ευχαριστώ. Έχετε το νου σας για εμάς. Είμαι σίγουρος πως θα είμαστε σύντομα στην Ελλάδα.