Συνέντευξη Kreator (Mille Petrozza)

Μια συνέντευξη πάντα εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο λαμβάνει χώρα και φυσικά από το πρόσωπο το οποίο δίνει τη συνέντευξη. Καθώς ήμασταν backstage στο Rockwave Festival, ένα καυτό καλοκαιρινό απόγευμα, με τον Mille Petrozza, πίνοντας μπύρες και συζητώντας για όλη την καριέρα των Kreator θα έπρεπε να περιμένουμε πως θα εξελισσόταν περισσότερο σαν μια κουβέντα μεταξύ φίλων, παρά σε μια τυπική συνέντευξη. Ο Κώστας Πολύζος και ο Χρήστος Καραδημήτρης ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας αυτή τη δύσκολη αποστολή...

Χ.Κ.: Mille, επιστρέψατε στην Ελλάδα πολύ σύντομα. Πώς πάνε για εσάς τα πράγματα από την τελευταία εμφάνιση σας εδώ μέχρι τώρα;
Βασικά παίξαμε σε πολλά φεστιβάλ, δουλέψαμε για το νέο μας DVD, οργανωνόμαστε για πολλά φεστιβάλ αυτή τη περίοδο, ένα ή δύο φεστιβάλ κάθε Σαββατοκύριακο. Οπότε περνάμε καλά.

K.Π.: Πώς αντέδρασαν οι οπαδοί στον νέο σας δίσκο; Απ' ότι είδα στο DVD φώναζαν αρκετά πάντως. Παίξατε και πολλά τραγούδια από εκεί...
Οι οπαδοί μας πραγματικά απολαμβάνουν το άλμπουμ. Νομίζω πως βρισκόμαστε στο σημείο όπου ο κόσμος απολαμβάνει τα κλασικά μας κομμάτια. Υπάρχει όμως πολύς κόσμος που αρέσκεται στο νέο υλικό, κάτι που είναι μεγάλο πράγμα.

K.Π.: Θα έλεγες ότι υπάρχουν δύο Kreator; Αυτοί του παρελθόντος και οι νέοι Kreator που είναι πιο μελωδικοί;
Όχι, αυτό εξαρτάται τον καθένα. Εάν ακούσεις το υλικό του "Extreme Aggression" ή του "Coma Of Souls" αυτό το στυλ υπήρχε ήδη εκεί. Τώρα είναι καλύτερα προσδιορισμένο, πιο ώριμο και ακούγεται πιο μοντέρνο. Αλλά το "Coma Of Souls" ήταν κάτι σαν θεμέλιο αυτού που κάνουμε τώρα. Πίσω στα 90s δεν ακολουθήσαμε αυτό το μονοπάτι, κάναμε πολλά πειραματικά άλμπουμ και επιστρέψαμε σε αυτό το στυλ με το "Violent Revolution".

Χ.Κ.: Επανακαθορίσατε τον ήχο σας και νομίζω πως ταυτόχρονα ανανεώσατε και τους οπαδούς σας. Έχετε μια ολόκληρη νέα γενιά εικοσάρηδων οπαδών που έχουν τους Kreator ως την αγαπημένη τους μπάντα, όπως συνέβαινε και στα 90s. Πόσο δύσκολο είναι να καταφέρεις κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω πολλές μπάντες να έχουν καταφέρει κάτι αντίστοιχο.
Δεν είναι κάτι που το σχεδιάζεις. Δεν είναι σαν να λες «Ok, ας κάνουμε αυτό για να προσελκύσουμε νεότερους οπαδούς», είναι κάτι που συμβαίνει και που χαίρεσαι γι' αυτό. Είναι ωραίο να βλέπεις μερικές φορές έναν πατέρα να έρχεται στις συναυλίες με τα παιδιά του. Σαν μπάντες όπως οι Saxon, οι οποίοι προέρχονται από την προηγούμενη γενιά, και χαίρομαι που φτάνουμε κι εμείς εκεί. Φυσικά υπάρχουμε από το ’85, αρχίσαμε σαν μια πολύ νεαρή μπάντα και τώρα μεγαλώσαμε! (γέλια) Νομίζω πως έχουμε ακόμη την ενέργεια και για όσο την έχουμε θα συνεχίζουμε. Και νομίζω πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από μπάντες που σε κάθε τους άλμπουμ χειροτερεύουν. Είναι δύσκολο να κρατάς μια συγκεκριμένη ποιότητα στις δουλειές σου αλλά το προσπαθούμε...

Κ.Π.: Ας μιλήσουμε λίγο για το DVD. Θα αναφερθώ πρώτα στο setlist. Έχετε πάρα πολλά τραγούδια και πρέπει να ισορροπήσετε ανάμεσα στα παλιότερα και τα πιο πρόσφατα άλμπουμ. Πως διαμορφώνεται το setlist; Το ρωτάω γιατί είμαι μεγάλος οπαδός των Kreator και το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το "Coma Of Souls", από το οποίο όμως υπάρχει μόνο ένα κομμάτι, το "People Of The Lie"...
Είναι δύσκολο και γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Είναι και καλό και κακό όταν έχεις οπαδούς που προτιμούν το πιο πρόσφατο υλικό. Το κακό είναι ότι πρέπει να αποφασίσεις ποια τραγούδια θα παίξεις. Μερικές φορές υπάρχουν album από τα οποία δεν παίζουμε καθόλου κομμάτια. Γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρούμε ένα setlist που θα τους ικανοποιεί όλους. Αλλά το προσπαθούμε. Όταν στις περιοδείες έχουμε headline set το συγκεκριμένο το παίζουμε. Προσπαθούμε να παίζουμε τουλάχιστον ένα κομμάτι από τους πιο σημαντικούς μας δίσκους. Όχι από όλους τους δίσκους μας, αλλά από τους πιο σημαντικούς. Στα φεστιβάλ, το set προσαρμόζεται στις ανάγκες του φεστιβάλ.

Κ.Π.: Έχω μια λύση... Παίξτε πάνω από δυο ώρες (γέλια από όλους)
Σήμερα θα παίξουμε μόνο μία ώρα, οπότε το setlist θα είναι περιορισμένο. Αλλά θα υπάρχουν πολλά παλιά τραγούδια.

Κ.Π.: Μου φαίνεται ότι το προτιμώ όταν παίζετε σε κλειστό χώρο. Στα φεστιβάλ υπάρχουν συνήθως θέματα όπως για παράδειγμα με τον ήχο...
Ναι, ξέρω... προσπαθούμε πάντως για το καλύτερο κάθε φορά.

Χ.Κ.: Οι περισσότερες μπάντες που τρέχουν μια μεγάλη καριέρα όπως εσείς, έχουν μια πειραματική περίοδο, αλλά στο metal συνήθως ισχύουν δύο πράγματα. Είτε οι μπάντες αποτυγχάνουν να κάνουν κάτι καλό εκτός του είδους που παίζουν, είτε αυτή η αλλαγή δεν γίνεται αποδεκτή από τους οπαδούς. Η δική σας πειραματική περίοδος είναι εκείνη που βγάλατε δίσκους όπως το "Outcast" και το "Endorama", τους οποίους λατρεύω και για πιστεύω ότι ήταν πολύ επιτυχημένοι καλλιτεχνικά, αλλά δεν αγκαλιάστηκαν από τους οπαδούς σας που περίμεναν ένα δίσκο όπως το "Violent Revolution" για να σας ξανά-αγκαλιάσουν. Πόσο δύσκολο είναι για έναν καλλιτέχνη το δίλημμα ή να ακολουθήσει το ένστικτό του και να πειραματιστεί ή να μείνει πιστός στους οπαδούς του;
Πιστεύω ότι, αν μη τι άλλο, ποτέ δεν υπήρξαμε μια βαρετή μπάντα, ποτέ δεν υπήρξαμε προβλέψιμοι. Όπως είπες, η πειραματική περίοδος της μπάντας ενθουσίασε τον κόσμο μας, ενθουσίασε κι εμάς, ενώ άνοιξε τον δρόμο για αυτό που κάνουμε. Νομίζω ότι το "Violent Revolution" είναι μια μίξη ανάμεσα στα "Outcast", "Endorama" και το "Coma Of Souls". Αυτή το φορά θέλαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Δεν μπορείς πάντα να έχεις τον έλεγχο του εάν στον κόσμο αρέσει αυτό που κάνεις. Οπότε υπάρχουν δύο επιλογές: Είτε συνεχίζεις σαν μπάντα να καθορίζεις εσύ το ύφος σου και έρχεσαι με κάτι διαφορετικό, το οποίο σε κάνει χαρούμενο και κάνεις και τους άλλους χαρούμενους, είτε ηχογραφείς κάτι μόνο για τον εαυτό σου, κάτω από ένα άλλο όνομα. Για κάποιο λόγο όμως οι Kreator, το brand name Kreator για πολλούς ανθρώπους σημαίνει "Betrayer", "Coma Of Souls", "Pleasure To Kill" και αυτό το σέβομαι. Πιστεύω ότι είμαστε προνομιούχοι σαν μουσικοί, γιατί έχουμε επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου, έχουμε αποκτήσει νέους οπαδούς όπως είπες, αλλά ταυτόχρονα κρατήσαμε και τους παλιούς. Είναι δύσκολο φίλε μου, είναι δύσκολο. Σε σημείο που βρισκόμαστε τώρα, νομίζω ότι και στο "Phantom Antichrist" έχουμε μερικά πειραματικά τραγούδια, αλλά ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει αυτό, γιατί είμαστε heavy. Το τελευταίο τραγούδι του δίσκου "Until Our Paths Cross Again" είναι σχεδόν μπαλάντα, αλλά κανείς δεν παραπονιέται γιατί έχουμε το "Phantom Antichrist". Δεν ξέρω, δεν μπορώ να καταλάβω την ψυχολογία, αλλά πιστεύω ότι έχει να κάνει με την ποικιλία. Υπήρχε το δόγμα να μην παίζεις speed και να παραμένεις σε mid-tempo και ίσως αρέσουμε σε πολύ κόσμο γιατί παίζουμε γρήγορα. Και θα εξακολουθήσουμε να παίζουμε γρήγορα.   

Κ.Π.: Ναι, έχετε πέντε γρήγορα κομμάτια-δυναμίτες στο "Phantom Antichrist", οπότε κανένας δεν έχει παράπονο, αλλά έχετε επίσης και τα πιο αργά και μελωδικά που τα λατρεύω. Έχετε παντρέψει το thrash με αυτά τα μελωδικά στοιχεία, κάτι που είναι γαμάτο. Πώς πήγε αλήθεια σε πωλήσεις;
Πήγε φοβερά!

Κ.Π.: Υποθέτω πως σήμερα ο κόσμος κατεβάζει μουσική και δεν είναι όπως ήταν παλιότερα...
Ναι, αλλά αυτό ισχύει μόνο εάν βγάζεις άλμπουμ που είναι χάλια. Σοβαρά, εάν βγάλεις ένα άλμπουμ που είναι χάλια, ο κόσμος δεν θα το αγοράσει. Βγάζουμε άλμπουμ που ο κόσμος θέλει πραγματικά να έχει. Δεν θέλουν να έχουν μόνο το αντίστοιχο mp3. Τα αγοράζουν γιατί είναι συλλέκτες και παίρνουν οτιδήποτε είναι ποιοτικό.

Κ.Π.: Είχα την ίδια συζήτηση με τον Bobby των Overkill και μου είπε το ίδιο πράγμα...
Εξαρτάται. Εάν ένα άλμπουμ είναι σκατά ο κόσμος θα το ‘χει σε mp3. Αλλά εάν το θέλει, εάν είναι καλό, θα το αγοράσει. Είναι τόσο απλό.

Χ.Κ.: Μιας και μιλάμε γι' αυτό, η Nuclear Blast, η μεγαλύτερη πιθανότατα metal εταιρία στον κόσμο δεν έχει επίσημη διανομή στην Ελλάδα.
Δεν ξέρω τι γίνεται με αυτό. Τους έχω μιλήσει σχετικά και τους ρώτησα «τι στο διάολο γίνεται;». Από την άλλη όμως, δεν είμαι και τόσο γνώστης της επιχειρηματικής πλευράς του πράγματος για να τους πω και τι θα κάνουν. Απλά, τους είπα ότι είναι κρίμα γιατί έχουμε πολύ κόσμο στην Ελλάδα και δεν μπορούμε να επιτρέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Χ.Κ.: Αυτό που ξέρω από πρώτο χέρι είναι πως δεν υπήρχαν αρκετές κόπιες ώστε να ικανοποιηθεί η ζήτηση του τελευταίου δίσκου των Kreator σε βινύλιο. Ο κόσμος ξέρεις εμπιστεύεται όπως και να 'χει τους Kreator και θέλει να πάρει τον δίσκο.
Το ίδιο ισχύει για πολλές καλές μπάντες. Αν κοιτάξεις τα charts όταν βγαίνει ένα άλμπουμ, το Top 10 ή το Top 20 δεν είναι όπως στα 80s. Πολύς κόσμος ζητάει ακόμα το metal, τα εμπορικά και τα pop έχουν το πρόβλημα. Το να πέφτεις από τα 10 εκατομμύρια στο 1 εκατομμύριο είναι τεράστια απώλεια π.χ. για την Madonna με την τεράστια παραγωγή και όλα τα σχετικά. Αυτό δεν έχει σημασία... σημασία έχει να φτάνει η μουσική στον κόσμο με οποιονδήποτε τρόπο.

Χ.Κ.: Όλοι ξέρουμε τους Big Four του αμερικάνικου thrash metal όπως επίσης ξέρουμε τους Big Four του ευρωπαϊκού thrash metal. Θα μπορούσες να θεωρήσεις τους Kreator το ευρωπαϊκό αντίστοιχο των Metallica;
Δεν θα συνέκρινα τον εαυτό μου με το μεγαλύτερο...

Χ.Κ.: Δεν κάνω σύγκριση.
Κ.Π.: Εννοεί ότι οι Kreator είναι η μεγαλύτερη μπάντα από τους Big Four του ευρωπαϊκού thrash...
Ίσως... Αλλά κοίτα και τα μεγέθη. Εννοώ ότι οι Metallica δεν είναι μόνο η μεγαλύτερη metal μπάντα στον κόσμο,  είναι η μεγαλύτερη μπάντα στον κόσμο. Σίγουρα, θα ήθελα να βρίσκόμαστε στην ίδια αντιστοιχία, αλλά δεν είμαστε. Εάν δεις τη διαφορά που έχουν οι Metallica από τους άλλους «Τρεις Μεγάλους»...

Χ.Κ.: Αυτή ακριβώς τη διαφορά εννοούσα για τους τέσσερις ευρωπαίους... (γέλια)
Ναι, ναι, αυτό μπορεί να ισχύει, αλλά σε ένα διαφορετικό επίπεδο φυσικά. Είναι αυτό που είπαμε, η αγορά αλλάζει. Είδαμε ότι η σκηνή του metal πέρασε από το tape trading στα CD και τους δίσκους βινυλίου ή σε ό,τι άλλο. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να αντιληφθεί ο κόσμος πως το metal ολοένα και γίνεται μεγαλύτερο και ο κόσμος πηγαίνει σε συναυλίες, απολαμβάνει τη μουσική και πάντα θα το κάνει. Δεν έχει σημασία ο τρόπος με τον οποίο θα ακούει μουσική στο μέλλον... Ακόμα και αν  μας εμφυτεύσουν ακουστικά στα αυτιά και γίνουμε κάτι σαν βιομηχανικοί άνθρωποι, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... (γέλια)

Κ.Π.: Mille, πάντα ήθελα να σε ρωτήσω για τους στίχους. Περάσατε από την «σατανική» περίοδο στις αρχές, αλλά τώρα οι στίχοι σου είναι σπουδαίοι.
Σ' ευχαριστώ...

Κ.Π.: Τους βρίσκω πολιτικά ορθούς. Έχεις την γνώμη σου και την εκφράζεις. Μερικές φορές μοιάζουν με σκοτεινή ποίηση...
Νομίζω ότι πολύς κόσμος αντιμετωπίζει τους στίχους σαν ένα πέμπτο όργανο του στυλ «ΟΚ, αυτό είναι το τραγούδι, γράψε κάτι και κάντο να κολλήσει» και εγώ βλέπω τους στίχους σαν το 50% του τραγουδιού. Δεν είναι ένα πέμπτο όργανο, είναι κάτι περισσότερο από το μισό. Εννοώ ότι έχεις μπάσο, τύμπανα, κιθάρες και το 50% είναι τα φωνητικά και οι στίχοι. Εάν έχεις στίχους που δεν λένε τίποτα, τότε ούτε το τραγούδι θα λέει τίποτα.

Κ.Π.: Εάν οι στίχοι είναι σκατά ή κάτι τέτοιο δεν καταστρέφουν το τραγούδι, αλλά εάν είναι φοβεροι...
Ακριβώς, δίνουν μια άλλη διάσταση. Αυτό μου αρέσει, μου αρέσει να κάνω τα πράγματα σωστά. Και ξέρω πως όταν έχω γράψει γύρω στα 120 τραγούδια, δεν έχουν οι στίχοι σε όλα την ίδια ποιότητα, υπάρχουν κάποια καλύτερα και κάποια... μου αρέσει να βρίσκω καινούρια πράγματα, αυτό είναι το πιο σημαντικό και αυτό είναι το πιο δύσκολο, είναι δύσκολο να βρίσκεις καινούρια πράγματα.

Κ.Π.: Τώρα που αναφερθήκαμε στους στίχους, φτιάξατε το video για το "Civilization Collapse" με εικόνες από τις ταραχές που γίνονταν εδώ...
Χ.Κ.: ...και υπάρχει κάτι που ήθελα να ρωτήσω σχετικά. Οk, εμείς οι Έλληνες συσχετίσαμε το τραγούδι με το video, αλλά ποιές ήταν οι αντιδράσεις του υπόλοιπου κόσμου;
Έχει πολύ φάση, πρέπει να πας στο YouTube και να δεις τα σχόλια. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σε κανένα video των Kreator. Ο κόσμος μιλάει πάρα πολύ όχι για τη μουσικήμ αλλά για την πολιτική ή οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι ένα πολιτικό τραγούδι, είναι ένα τραγούδι σχετικά με την αλλαγή των πραγμάτων. Μπορεί να αναφέρεται στο πολιτικό σύστημα, μπορεί να αναφέρεται και στην ζωή σου. «Εάν δεν σ’ αρέσει κάτι, άλλαξέ το». Αυτό έχει να πει το τραγούδι. Ταιριάζει άψογα με την κατάσταση. Μας έδωσαν φωτογραφίες και video και έγινε τέλειο.

[Σε αυτό το σημείο ο Ventor μπαίνει στο δωμάτιο] Κ.Π.: Πώς γίνεται αυτό το κτήνος να καταφέρνει να παίζει αυτούς τους ρυθμούς και παράλληλα να είναι τόσο σταθερός και άνετος; (γέλια)
Πιστεύω πως στον καινούργιο δίσκο παίζει κάποιους σπουδαίους ρυθμούς...

Κ.Π.: Νομίζω πως το καλύτερο παίξιμο του ήταν στο "Coma Of Souls". Ήταν φοβερό!
Χ.Κ.: Ήταν πρωτοποριακό. Πιστεύω πως πολύ επηρεάστηκαν, ακόμη και μπάντες όπως οι Fear Factory...
Ventor: Ο Dino (σ.σ.: Cazeres, ο κιθαρίστας των Fear Factory) ήταν στο studio όταν ηχογραφούσαμε το "Coma Of Souls"!

Χ.Κ.: Οπότε έχω δίκιο!
Ventor: Σοβαρά, άραζε μαζί μας. Ήταν πριν δημιουργηθούν οι Fear Factory. Ήταν στο studio και έπαιζε με τις μίξεις και τα λοιπά. Απλά άραζε. Εκείνη την εποχή ήταν απλά ένας κιθαρίστας. Δεν είχε κάποια μπάντα. Ήταν ο Dino και ο Ross Robinson, ο παραγωγός μας. Είχαμε πάει σε ένα club να δούμε την παλιά μπάντα του Ross, ο οποίος ήταν φίλος με τον Dino. Δεν γνωρίζαμε κα πολλούς εκείνη την εποχή οπότε ένας από αυτούς που γνωρίσαμε ήταν ο Dino ο οποίος κατέληξε να βρίσκεται στο studio όλη την ώρα.

Χ.K.: Πάντως, δεν είμαι τόσο σίγουρος πως οι Kreator πήραν τα εύσημα που τους αναλογούσε, καθώς αυτό που επικρατούσε εκείνη την εποχή ήταν πως αρχίσατε να ρίχνεται τις ταχύτητες και ότι αρχίσατε να γίνεστε πιο μαλακοί. Έχω την εντύπωση πως οι οπαδοί κάποιες φορές χρειάζονται κάποιο χρόνο για να συνειδητοποιήσουν πως οι μπάντες χρειάζονται κάποια στιγμή να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό...
Ναι, αλλά πολλοί κλασικοί πλέον δίσκοι οι οποίοι κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή δεν είχαν αποκομίσει και τα καλύτερα σχόλια αρχικά... Κατέληξαν, πλέον, να θεωρούνται κλασικοί, αλλά όταν είχαν πρωτοβγεί οι περισσότεροι αντέδρασαν σε στυλ: «Α ok... παραείναι μελωδικό». Θυμάμαι να παίρνουμε κριτική από το Kerrang τότε, 3Κ στα 5 και σχόλια του τύπου «αυτό είναι πολύ Iron Maiden» ή κάτι παρόμοιο. Και τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σε όλους άρεσε το "Violent Revolution", όταν κυκλοφόρησε, αλλά όλοι λέγανε πως «ακούγεται σουηδικό». Όχι ρε φίλε, δεν ακούγεται σουηδικό. Για κανένα γαμημένο λόγο δεν ακούγεται σουηδικό. Παίζουμε αυτό το γαμημένο στυλ από το "Coma Of Souls" και όλες αυτές οι σουηδικές μπάντες, όλοι οι τύποι από αυτές τις σπουδαίες μπάντες μου έχουν πει πόσο τους άρεσε και πόσο τους έχει επηρεάσει το "Coma Of Souls". Εσύ το ξέρεις, εγώ το ξέρω αλλά υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός οπαδών που δεν το γνωρίζει γιατί πρώτα άκουσε αυτές τις μπάντες και μετά τους Kreator... έτσι πάει το πράγμα.

Χ.Κ.: Εάν είχες κάποιες πολύ καλές ιδέες για ένα διαφορετικό όμως δίσκο, θα σκεφτόσουνα να τις κυκλοφόρησες με κάποιο side project; Γιατί να ρισκάρεις την βάση των οπαδών σου για να κυκλοφορήσεις σαν Kreator ένα δίσκο που ίσως κάποιοι αγοράσουν μετά από δέκα χρόνια όταν πρακτικά δεν θα έχει καμία σημασία;
Ίσως. Σίγουρα, θα μου άρεσε να κάνω ένα side project κάποια στιγμή, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει χρόνος για κάτι τέτοιο. Σοβαρά, περιοδεύουμε πολύ περισσότερο από ότι κάναμε παλιά και έτσι δεν είμαι σχεδόν ποτέ σπίτι, είμαι πάντα στο δρόμο.

Κ.Π.: Λοιπόν ακούω heavy μουσική τα τελευταία 20 χρόνια και αρχικά γούσταρα πολύ το thrash, αλλά μεγαλώνοντας άρχισα να ακούω και διαφορετικά πράγματα. Εσύ δεν ένιωσες ποτέ την ανάγκη να γράψεις διαφορετική μουσική;
Η αλήθεια είναι -και ίσως σου ακουστεί περίεργη- αλλά όταν είμαι σπίτι δεν ακούω μόνο metal. Παίρνω ιδέες από πολλά και διαφορετικά στυλ μουσικής, αλλά όταν παίζεις κάτι στο πιάνο όπως το κάναμε στο "Endorama" ή παίζεις τις μελωδίες στην κιθάρα κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει ως «μη αληθινό» (σ.σ.: untrue είπε). Για αυτό το λόγο, ό,τι κάνουμε, το κάνουμε με κιθάρες και με βάση αυτό μπορούμε να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε. Όλη η δημιουργικότητα διοχετεύεται στους Kreator και είναι ένα τελείως καινούργιος κόσμος, ένα ολόκληρο σύμπαν από νέες ευκαιρίες και δυνατότητες από την πλευρά του συνθέτη. Μπορείς να κάνεις οτιδήποτε. Μπορεί να βρω μια μελωδία την οποία πήρα από την Lana Del Ray για παράδειγμα και να την κάνω metal. Είμαι μεγάλος οπαδός της μουσικής της και μακάρι να μπορούσα να μείνω και να δω την εμφάνισή της. Αυτό είναι το ζήτημα. Κανείς δεν θα μάθει, κανείς δεν ξέρει από πού αυτές οι επιρροές έρχονται.

Κ.Π.: Έγραψες ποτέ κάποιο τραγούδι το οποίο θεωρούσες πολύ καλό , αλλά τελικά δεν το χρησιμοποίησες γιατί πίστευες πως δεν θα αρέσει στους οπαδούς σας;
Όχι, πιστεύω πως το αν κάτι δεν μου αρέσει είναι το μόνο κριτήριο για το αν κάποιο τραγούδι θα ταιριάξει. Αν μου αρέσει, θα αρέσει και στους οπαδούς μας, το ξέρω... ή ίσως και όχι αλλά αν μπορούσα να βάλω κάτι που μου αρέσει...

X.K.: Θα το υπερασπιζόσουν...
Ακριβώς! Έχω το πάθος για τη μουσική και θέλω να ακούσεις και να μου πεις αν σου αρέσει το τραγούδι που άκουσες ή όχι. Αλλά αυτό που αισθάνομαι είναι πως απλά πρέπει να κάνω κάτι… αυτό εννοούσα λέγοντας πως δεν κάθομαι να σκεφτώ και δεν προγραμματίζω τι μουσική θα γράψω. Αν είσαι μουσικός ή καλλιτέχνης γενικότερα και προσπαθείς να ικανοποιήσεις τους πάντες,  αυτός είναι ο σίγουρος τρόπος για να αποτύχεις...

Κ.Π.: Τι ισχύει περισσότερο για εσένα; Να ικανοποιηθείς εσύ ή οι οπαδοί σου πρωτίστως;
Όταν είμαι εγώ ικανοποιημένος είναι και οι οπαδοί μας, αλήθεια. Έχουμε βρει τον τρόπο να γράφουμε ενδιαφέρουσα μουσική. Ενδιαφέρουσα και γρήγορη στην οποία βάζουμε την καρδιά και την ψυχή μας. Αν γράψω ένα τραγούδι το οποίο θα βγάζει κάτι από Metallica, αλλά θα ταιριάζει για τους Kreator θα το κάνω χωρίς να υπολογίσω αν κάτι τέτοιο θα έχει συνέπειες. Δεν θα κάτσω ποτέ όμως για να...

Κ.Π.: Να γράψεις τραγούδι κατά παραγγελία...
Ναι. Κατάλαβες τι εννοώ. Η έμπνευση έρχεται και φεύγει, δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις συνειδητά.

Κ.Π.: Είστε από τους παλιότερους στο είδος σας. Πιστεύεις πως θα παίζετε Thrash και στα εξήντα σας; Νιώθεις πως είστε ακόμη τόσο παθιασμένοι ώστε να συνεχίσετε για ακόμη 10 - 15 χρόνια;
Ναι. Όταν το κάνεις με την καρδιά σου καταλήγει να είναι κάτι που πρέπει να κάνεις. Δεν είναι κάτι που ελέγχεις. Είναι κάτι που το κάνεις για να είσαι ευτυχισμένος...

Κ.Π.: Οπότε είναι κάτι απόλυτα φυσικό για εσένα το να βγαίνεις στη σκηνή...
Το κάνω αυτό όλη μου τη ζωή, δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο καλύτερα. Αν αισθάνομαι άσχημα ξεκινώντας μια συναυλία, όταν τελειώνει είμαι καλύτερα. Πραγματικά, είναι κάτι το οποίο με κάνει χαρούμενο. Δεν είναι κάτι που πρέπει, αλλά κάτι που θέλω να κάνω.

Κ.Π.: Πως διαχειρίζεσαι τη φωνή σου στα live; Είδα το DVD χθες και τραγουδούσες σχεδόν όλη την ώρα σε στυλ «αααρρργγγγκκκκ» και κάποιες λίγες που περισσότερο απήγγειλες παρά τραγουδούσες για ευνόητους λόγους...
(γέλια) Είναι ένα επίσης μαγικό πράγμα. Φυσικά έκανα μαθήματα φωνητικής, αλλά γενικά απλά προσπαθώ να κρατιέμαι σε καλή κατάσταση και να μην κάνω καταχρήσεις. Πίνω πολύ νερό αντί για μπύρα...

Κ.Π.: τώρα ίσως γιατί παλιότερα... γέλια)
Έπινα πολύ περισσότερο στο παρελθόν και ακόμη το κάνω όποτε θέλω αλλά δεν είναι αυτό στο οποίο εστιάζω πλέον. Εστιάζω κυρίως στη μουσική. Πάντα αυτό με ενδιέφερε ακόμη και στα πρώτα βήματα της μπάντας. Η μουσική είναι η κινητήριος δύναμή μου. Πότε δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με τη φωνή μου, ώστε να πω «δεν μπορώ να τραγουδήσω γιατί έχει κλείσει η φωνή μου». Πότε δεν αντιμετώπισα κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω το λόγο, απλά συμβαίνει με εμένα. Δεν έχω κάποια ειδική τεχνική, απλά μου βγαίνει...

Χ.Κ.: Αν μια εταιρεία έρθει και σου πει «σου δίνω το τάδε budget, πήγαινε βρες κάποια άτομα εκτός της thrash σκηνής να συνεργαστείς και να βγάλεις ένα δίσκο», ποιά θα ήταν τα άτομα που θα περνούσαν πρώτα από το μυαλό σου;
Θα μου άρεσε να παίξω με πολλούς μουσικούς. Έχω πολλούς αγαπημένους και διαφορετικούς με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Αλλά από την άλλη μεριά κάποια όνειρα καλύτερα να μένουν όνειρα. Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... για να μην καταστρέψεις αυτά τα όνειρα. Θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, όπως κάνει ο Mike Patton για παράδειγμα και να συνεργαστώ με τον οποιοδήποτε... καταλαβαίνεις. Ο Mike φωνάζει όποιον θέλει να τραγουδήσει το υλικό του, αλλά εγώ είμαι επικεντρωμένος στο να γράφω μουσική για τους Kreator.

Κ.Π.: Αν σου έλεγα να φτιάξεις την καλύτερη heavy metal μπάντα όλων των εποχών, ποιούς μουσικούς θα διάλεγες;
Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Θα σου πω όμως κάτι: Είναι η χημεία και όχι η ποιότητα των μουσικών. Πάρε για πράδειγμα τους Geezer Butler, Tony Iommi και Ozzy Osbourne, αυτοί οι τρεις φτιάξαν έναν σπουδαίο συνδυασμό μουσικών. Αλλά αν πάρεις τον Geezer Butler ή τον Tony Iommi και τους βάλεις στους Kreator τότε δεν θα λειτουργήσει.. Μια  all-star μπάντα πιθανόν λοιπόν να μην δουλέψει.

Κ.Π.: Για πες μας ποιές ήταν οι αγαπημένες σου μπάντες ως έφηβος και τι καινούριο ακούς αυτή την εποχή - όχι απαραίτητα metal.
Εννοείται πως ακόμη ακούω αυτά που άκουγα μικρότερος. Ήμουν πάντα μεγάλος οπαδός του dark wave: Siouxsie And The Banshees, Fields Of the Nephilim, όλα αυτά τα down wave, dance κλπ. Από παλιό heavy metal: Judas Priest, Iron Maiden. Αυτή την εποχή ακούω τα πάντα από Lana Del Ray που σου είπα και πιο πριν μέχρι Royksopp, ξέρεις περίεργες ηλεκτρονικές μουσικές. Από καινούριες metal μπάντες, είμαι μεγάλος οπαδός των Ghost, σε πολλούς μουσικούς αρέσουν ενώ σε κάποιους φίλους όχι...

Κ.Π.: Ghost; Σε εμάς δεν αρέσουν πάντως... (γέλια)
Όχι ε; (γέλια)

K.Π.: Τους έχω δει live και δεν μου είπαν κάτι...
Πρέπει να ακούσεις τους δίσκους τους.

Χ.Κ.: Δεν έχουν πολύ «hype»;
Υπάρχουν τόσες πολλές μπάντες που έχουν πολύ hype στη Γερμανία. Για παράδειγμα οι Mastodon. Πολύ hype, αλλά δεν μου αρέσουν. Ποιοι άλλοι; Χμ... όλες αυτές οι μπάντες που μοιάζουν στους Down. Αυτό όμως που έχω καταλάβει είναι πως το hype δεν παίζει κανένα ρόλο. Μου αρέσουν πολύ οι Muse, αλλά δεν μου άρεσαν τα δυο τελευταία άλμπουμ τους.

Κ.Π.: Για τους Ghost με τον James Hetfield να φοράει t-shirt τους και τον Phil Anselmo να ανεβαίνει μαζί τους στη σκηνή και να δηλώνει πως πρόκειται για την καλύτερη μπάντα στον κόσμο... δεν είναι κάπως υπερβολικό όλο αυτό;
Ξέρω, ξέρω και καταλαβαίνω τι θες να πεις. Εγώ, πάντως, ήμουν ήδη οπαδός όταν αυτό συνέβη και όταν έγιναν γνωστοί όλοι όρμησαν σε αυτή την μπάντα. Κάνανε περιοδεία με τους Maiden, από παντού λαμβάνανε εγκωμιαστικά σχόλια, όλα αυτά... ναι, ίσως είναι λίγο περίεργο.

Κ.Π.: Ok, άλλη μια ερώτηση μιας και έχει περάσει η ώρα. Στην τελευταία σας εμφάνιση καταλήξατε να εμφανιστείτε στη σκηνή στις 12 τα μεσάνυχτα κάτι που απογοήτευσε τους περισσότερους που σας περίμεναν. Τι πραγματικά συνέβη;
Κολλήσαμε στα σύνορα. Ήταν για ένα μικρό περιστατικό με κάποιον roadie. Πιστεύαμε πως θα ήμασταν στην Αθήνα πολύ πιο νωρίς, αλλά πέσαμε και σε κίνηση, είχαμε και την καθυστέρηση στα σύνορα. Πολλά θέματα...

Κ.Π.: Υπάρχουν σχέδια για καινούργιο δίσκο;
Κάποια στιγμή...

Κ.Π.: Κάποια στιγμή σύντομα ελπίζω.
Όχι τόσο σύντομα. Αυτό το χρόνο θα περιοδεύουμε. Ίσως το 2014... θα δούμε...

Κ.Π.: Θα μας ξαναέρθετε;
Φυσικά! Πάντα!

Κ.Π.: Οk Mille, σε ευχαριστούμε για την ωραία κουβέντα.
Να 'στε καλά. Πάρτε και καμιά μπύρα από το ψυγείο βγαίνοντας.