Συνέντευξη Anti-Mortem (Nevada Romo)

«Δεν ήμασταν πάνω από 13 χρόνων όταν ξεκινήσαμε τη μπάντα. Μεγαλώσαμε όλοι μαζί και θέλαμε να παίζουμε μουσική, να πίνουμε και να μπλέκουμε σε όλες τις φασαρίες στις οποίες μπλέκουν τα παιδιά. Ακόμα έτσι είμαστε...»

Από τον Χρήστο Καραδημήτρη, 23/04/2014 @ 23:48
Οι Anti-Mortem είναι μια νέα heavy rock μπάντα από την Οκλαχόμα, που είναι βέβαιο πως θα τραβήξουν αρκετή προσοχή με το ντεμπούτο άλμπουμ τους, "New Southern". Είχαμε την ευκαιρία για μια σύντομη συζήτηση με τον κιθαρίστα της μπάντας, Nevada Romo, που μας έκανε τις απαραίτητες συστάσεις αναφορικά με το συγκρότημα, καθώς μιλήσαμε για τη σύνθεση των τραγουδιών, τις επιρροές αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να έχεις δίπλα σου ονόματα όπως ο Monte Conner και ο Bob Marlette από την αρχή της καριέρας σου...

Γεια σου Nevada! Πώς πάνε τα πράγματα; Υποθέτω είναι μια ενθουσιώδης περίοδος για εσάς, καθώς το πρώτο άλμπουμ σας κυκλοφορεί σε λίγο καιρό και υποθέτω είμαι ο επόμενος που θα σε συγχαρεί για αυτό. Ο τίτλος της κριτικής μου για αυτό έχει ως εξής: «Λίγος νότος, λίγος Anselmo και 100% γαμάτη αμερικάνικη hard rock τραγουδοποιία». Θα συμφωνούσες με αυτή την περιγραφή;
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ. Σίγουρα είναι μια φανταστική περίοδος για εμάς. Ναι, θα έλεγα πως αυτό αντικατοπτρίζει το ποιοί είμαστε σίγουρα.

Πες μας λίγο πώς έχουν εξελιχθεί για εσάς τα πράγματα από το 2008 που δημιουργήσατε τη μπάντα. Είστε αρκετά νέοι ηλικιακά, οπότε υποθέτω ότι ξεκινήσατε σαν εφηβική μπάντα, σωστά;
Λοιπόν, ήταν κάπου μεταξύ του 2006 και του 2007 που καταλήξαμε στο όνομα, αρχίσαμε να εξασκούμαστε και αρχίσαμε να αναπτυσσόμαστε. Ο Zain και ο Corey μπήκαν στη μπάντα κάπου στο τέλος του 2007 ή στο 2008 και από τότε συνεχίζουμε δυναμικά. Δεν πρέπει να ήμασταν πάνω από 13 χρόνων και ο Rado ήταν 12. Μεγαλώσαμε όλοι μαζί και θέλαμε να παίζουμε μουσική, να πίνουμε και να μπλέκουμε σε όλες τις φασαρίες στις οποίες μπλέκουν τα παιδιά. Πάντως, οφείλω να πω πως ακόμα έτσι είμαστε κι αν κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.

Νομίζω πως πάντα θα υπάρχει μια νοσταλγική προσέγγιση στη rock μουσική, με τους οπαδούς να εκτιμούν μπάντες που ξεκινούν ως εφηβική παρέα, ακολουθώντας το όνειρο της νιότης τους. Είχατε κι εσείς κάτι τέτοιο κατά νου όταν ξεκινάγατε με το συγκρότημα;
Οπωσδήποτε! Aπό το ξεκίνημα κιόλας συνήθιζα να βλέπω το "Some Kind Of Monster" ή το "The Song Remains The Same" και να ονειρεύομαι κάτι ανάλογο. Ήξερα πως αν δουλεύαμε σκληρά, όπως έκαναν αυτά τα συγκροτήματα και συνεχίζουν να κάνουν, μια μέρα θα μπορούσαμε να καταλάβουμε και να δημιουργήσουμε κάτι τόσο προσωπικό, όπως η κληρονομιά που αυτές οι μπάντες θα αφήσουν πίσω τους. Οι οποίοι μάλιστα ξεκίνησα στην ηλικία που ξεκινήσαμε κι εμείς, με ένα χρόνο διαφορά πάνω-κάτω (γέλια)...

Ο Monte Conner είναι θρυλική φυσιογνωμία στη rock / metal βιομηχανία και φαίνεται πως αποτελέσατε προσωπική του επιλογή για να ενταχθείτε στο roster της Nuclear Blast. Πώς ήταν να ξέρετε πως σας παρακολουθούσε για κάποια χρόνια και πόσο ικανοποιημένοι είστε με αυτά που σας προσφέρει η Nuclear Blast ως τώρα;
Είναι τιμή για εμάς. Έχει δουλέψει με τόσους πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες και το γεγονός πως δε μας ξέχασε από τότε που πρώτο-μιλήσαμε, ενώ ήταν ακόμα στη Roadrunner είναι επίσης κάτι για το οποίο του είμαστε ευγνώμονες. Γνωρίζαμε για το ενδιαφέρον του, από όταν πήγε στη Nuclear Blast, απλά δε νομίζαμε πως ήμασταν αρκετά heavy ως συγκρότημα για αυτή την εταιρεία. Όμως, όταν είδαμε πως έχει μπάντες όπως οι Graveyard, οι Scorpion Child και τόσο πολύ ταλέντο, πραγματικά απέκτησε τεράστιο νόημα το να δουλέψουμε με τον ήδη πολύ καλό φίλος μας τον Montey.

Έχετε δώσει περισσότερα από 300 show στη διάρκεια των τελευταίων ετών. Πόσο εύκολο είναι να παίζεις μπροστά σε κοινό που δεν γνωρίζει τη μουσική σου, από τη στιγμή που δεν είχατε κυκλοφορήσει κάτι ως τώρα;
Λοιπόν, είναι αστείο. Είναι κάτι που δεν αλλάζει. Είναι σαν μια υπέροχη πρόκληση, προσπαθώντας να τραβήξεις την προσοχή όλων. Οι ζωντανές εμφανίσεις αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε και όπως θα έλεγε ο Neil Peart, «it's the underlying theme that's important» (σ.σ.: αμετάφραστο)

Έχετε ήδη τρία video και θεωρώ πως θα έχετε πολλά περισσότερα, καθώς το άλμπουμ είναι γεμάτο εν δυνάμει χιτάκια. Έχεις κάποιο προσωπικά αγαπημένο τραγούδι και, αν ναι, για ποιόν λόγο;
Αν έπρεπε να διαλέξω ένα αγαπημένο, αυτό θα ήταν το "Hate Automatic". Πρόκειται, όμως, για κάτι το υποκειμενικό. Το ύφος του συγκεκριμένου τραγουδιού μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Το γράψαμε αυτό όταν ήμασταν τελείως τρελαμένοι... (γέλια).

Ως τώρα, ο "I Get Along With The Devil" είναι το δικό μου αγαπημένο τραγούδι από το άλμπουμ. Σε τι αφορά αυτό το τραγούδι;
Αυτό είναι ένα παλιό τραγούδι μας, βαρύ σαν τούβλο! Δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του Rado, αλλά κατά κάποιο τρόπο έχει να κάνει με το να έχεις μπουχτίσει να περιβάλλεσαι από ανθρώπους που αγαπάς μεν, αλλά σου κάνουν σκέτη κόλαση τη ζωή σου μερικές φορές. Απλά θα τρελαθείς...

Επίσης, το ομώνυμο τραγούδι είναι εκ των αγαπημένων μου και μου φέρνει λίγο στο νου το "Load" των Metallica, που κατά τη γνώμη μου είναι ένα φοβερό άλμπουμ. Θα μπορούσε να είναι σωστή η παρατήρησή μου;
Βεβαίως! Κι αυτό όπως κι άλλα επίσης... Αλλά, θα συμφωνήσω μαζί σου, γιατί είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους. Δεν μου αρέσει να φανερώνω την ηλικία μου, αλλά αυτοί είναι οι Metallica με τους οποίους μεγάλωσα...

Είστε μάλλον αρκετά νεότεροι από εμένα, αλλά στη δικιά μου εφηβεία μια αγαπημένη μου μπάντα ήταν οι Ugly Kid Joe - κι ακόμα τους λατρεύω. Η φωνή του Larado μου θυμίζει πολύ τον Whitfield Crane και θα μπορούσα να κάνω και κάποιους μουσικούς παραλληλισμούς με την βαρύτερη πλευρά των Ugly Kid Joe. Γνωρίζεις τη μουσική τους; Αλήθεια, ποιές ήταν οι κύριες φωνητικές επιρροές του αδερφού σου;
Μα φυσικά! Μήπως βγάζουν δίσκο αυτή την εποχή να βγούμε μαζί σε περιοδεία; Όσον αφορά στις επιρροές ο Chad Grey, ο Jason Lauren Manard, ο Trent Reznor, ο Chris Cornell, ο Geddy Lee, ο Ian Gillan και πολλοί-πολλοί ακόμα...

Παίζεις μερικά σπουδαία riff στο άλμπουμ, οπότε θα ήθελα να ξέρω ποιούς θεωρείς κατά την άποψή σου τους απόλυτους riff masters...
Φίλε, ωραία ερώτηση... Ted Nugent, Joe Walsh, Kim Thail, Tom Morello, Mark Morten, Zakk Wylde, Jimmy Page, Jack White, Peter Frampton, Clem Clemson, Mike Mcready και πολλούς ακόμα...

Τι έχεις να πεις για τις μπάντες με αδέρφια στη σύνθεσή τους; Ποιές είναι οι αγαπημένες σου από τη στιγμή που είσαι κι εσύ σε μπάντα με τον αδερφό σου;
Οι Stone Temple Pilots. Λατρεύω τους αδερφούς Deleo, οι οποίοι σίγουρα αποτελούν μια επιρροή για μένα.

Ο Bob Marlette είναι διάσημος παραγωγός και έχει δουλέψει με μερικές από τις σπουδαιότερες σύγχρονες rock μπάντες και σε κάποια σπουδαία άλμπουμ. Πώς ήταν να δουλεύετε μαζί του και το να έχετε έναν τόσο σπουδαίο παραγωγό να σας βοηθάει από το πρώτο κιόλας άλμπουμ;
Φίλε, ο τύπος είναι από άλλη εποχή. Εμείς ήμασταν λίγο βλάκες (σ.σ: butt heads) (γέλια), αλλά μάθαμε τόσα πολλά και γενικά κάνει κάποια πράγματα που με βάση την εμπειρία μου δεν κάνουν άλλοι παραγωγοί. Είναι της παλιάς σχολής και αυτό είναι κάτι που πρέπει να έχουμε.

Υπάρχουν κάποιες πολύ καλές σύγχρονες μπάντες που βγάζουν αυτό το «νότιο» συναίσθημα που έχετε κι εσείς. Λατρεύω τους Black Stone Cherry, είδα πρόσφατα ζωντανά τους Cadillac Three που μου αρέσουν πολύ και υπάρχουν και μπάντες σαν τους Blackberry Smoke για παράδειγμα. Τις παρακολουθείς αυτές τις μπάντες ή προτιμάς πιο παλιά ακούσματα τύπου Lynyrd Skynyrd και Allman Brothers;
Τις λατρεύω όλες αυτές τις μπάντες που ανέφερες. Λατρεύω, επίσης, τους Old Crow Medicine Show, τους Clutch, τους Juggernaut, τους Corrosion Of Conformity, τους Pride And Glory, τους Kings Of Leon. Και φυσικά το παλιό υλικό. Θα χρειαζόμασταν μια ώρα μόνο και μόνο για να τους αναφέρουμε (γέλια)...

Τι μουσική ακούς γενικότερα αυτόν τον καιρό;
Οτιδήποτε είναι αυθεντικό και από καρδιάς. Από την αρχή του χρόνου ακούω μόνο βινύλια, καθώς υπάρχει πολύ νέα μουσική που μπορείς να βρεις σε αυτή τη μορφή. Γενικά, άκουγα Scorpion Child, Beware The Darkness, Graveyard, αλλά κυρίως Humble Pie, Ted Nugent, Jethro Tull, Bob Marley και πολλά ακόμα...

Πώς νιώθεις που θα παίξετε στο Download Festival φέτος; Έχω πάει κάνα δυο φορές και σε διαβεβαιώνω πως θα περάσεις άψογα.
Ήμουν σε φάση «με δουλεύετε;». (γέλια) Είναι απίστευτο. Πραγματικά ανυπομονώ.

Υπάρχουν πλάνα για περιοδεία και ειδικότερα στην Ευρώπη;
Είμαστε σε περιοδεία με τους Texas Hippy Coalition αυτή την εποχή και, ναι, υπάρχει πλάνο με ημερομηνίες που θα δημοσιευτούν πολύ σύντομα.

Ευχαριστώ Nevada. Πρόσθεσε ό,τι θες για το τέλος. Ελπίζω να έχω σύντομα την ευκαιρία να σας δω ζωντανά.
Σίγουρα. Σ' ευχαριστώ για την πολύ ωραία συνέντευξη.
  • SHARE
  • TWEET