«7»: Παρατηρήσεις για το Metallica: Through The Never

Οι Metallica αποφάσισαν να μπουν σοβαρά στο παιχνίδι των concert film, σε ένα γήπεδο που βασιλεύουν μουσικοί που απευθύνονται σε οπαδούς κάτω των 17 ετών (οι οποίοι θα τραβήξουν και τον γονιό στο κινηματογράφο - διπλά έσοδα), ενώ οι καταξιωμένοι βρίσκουν εκεί έδαφος για κάποιες εισπράξεις και νέα καλλιτεχνικά οράματα. Το συγκρότημα έχει από καιρό ανοίξει καλλιτεχνικά και οικονομικά νέα μέτωπα με τον προφανή σκοπό την ανάπτυξη και στα δύο. Παρακολουθώντας την συγκεκριμένη ταινία κατέληξα στις παρακάτω παρατηρήσεις.

---

---

1. Για την μουσική και την απόδοση του συγκροτήματος

Ακούγεται κουραστικό όταν το ακούς από πολλούς και συνέχεια, αλλά οι Metallica αποδεικνύουν ξανά ότι συνεχίζουν να είναι η κορυφή στο heavy metal και από τους κορυφαίους γενικά. Στις συναυλίες τους ο συνδυασμός ρεπερτορίου και απόδοσης δεν αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης, ειδικά το πρώτο μέρος αυτού. Προφανώς και το επεξεργασμένο τελικό προϊόν δεν θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από καταπληκτικό. Έτσι το αποτέλεσμα και στο κομμάτι αυτό πλησιάζει το τέλειο κάτι που απολαμβάνεις απόλυτα στην αναβαθμισμένη πλέον τεχνικά σκοτεινή αίθουσα.

---

2. Για την υπόθεση της ταινίας

Ανύπαρκτη ουσιαστικά. Η αρχική προσπάθεια που ήθελε το δέσιμο της στιχουργικής  του συγκροτήματος με το όλο και αυξανόμενο κύμα διαδηλώσεων σε όλο τον κόσμο και τα πεπραγμένα στη συναυλία οδήγησε τελικά σε ένα σουρεαλιστικό σενάριο  το οποίο το μόνο που καταφέρνει είναι να αναδείξει την βίαια, επιφανειακή πλευρά των  πραγμάτων. Η μικρή παρουσία των Metallica πριν ανεβούν στη σκηνή απλά επιβεβαιώνει την ήδη υπάρχουσα εικόνα τους: Ο cool τραγουδιστής, ο ντράμερ - μάνατζερ, ο κιθαρίστας και ο Hulk. Εν τέλει, η προσπάθεια για μια διαφορετική παρουσίαση της συναυλίας δεν προσφέρει κάτι στον οπαδό και δεν θα δελεάσει τον σινεφίλ που δεν αγαπά την μουσική του συγκροτήματος.

---

3. Για την παρουσία της βίας

Βρίσκεται παντού και συνεχώς, στις προβολές μέσα στο στάδιο την ώρα της συναυλίας  και στο κομμάτι της μυθοπλασίας. Σίγουρα η «μαύρη» θεματική των περισσότερων τραγουδιών του συγκροτήματος δεν θα κολλούσε π.χ. με ένα καλοκαιρινό ρομάντζο αλλά η εκτεταμένη και με πολλές μορφές βία, αν δεν ενοχλεί, σίγουρα δεν έχει κανένα νόημα. Εκτός αν θες η μουσική σου να φέρνει στο μυαλό απαγχονισμούς και ανθρώπους που ουρλιάζουν ενώ βρίσκονται θαμμένοι ζωντανοί.

---

4. Για τη σκηνοθεσία και το 3D

Επιτυχημένη κρίνεται η επιλογή της πιο αργής εναλλαγής των πλάνων (σε σχέση με τα κλασικά 2D φιλμ) έτσι ώστε να μην ζαλίζεται ο θεατής. Από τη άλλη μεριά αν σκέφτεσαι καταστάσεις Avatar βρίσκεσαι πολύ μακριά από την πραγματικότητα μιας και η προσπάθεια γίνεται για να βρεθείς κοντά στο συγκρότημα, όσο αυτό είναι εφικτό, και όχι για να μπεις στο κέντρο των πραγμάτων και να εντυπωσιαστείς από τα εφέ.

---

5. Για την επιτυχία της ταινίας

Οι Metallica έριξαν γύρω στα 18 εκατομμύρια δολάρια σε αυτό το project και έχουν πάρει ήδη πίσω τα δύο στην πρώτη εβδομάδα προβολής της ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η επιλογή του IMAX δεν ήταν τυχαία μιας και στη χώρα τους η επιλογή του ανώτερου τεχνικά θεάματος  και των ανέσεων κερδίζει έδαφος τον τελευταίο καιρό παρά την πτώση του -απογοητευτικού σε πολλές περιπτώσεις- 3D. Λογικά τα περισσότερα λεφτά θα τους επιστραφούν και με το παραπάνω από τα DVD, Blu-ray και CD, όπως γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι οπαδοί συνήθως επιλέγουν αυτό τον τρόπο επένδυσης των χρημάτων τους ή (ακόμα καλύτερα) και αυτόν.

---

6. Για το show και τα εφέ της συναυλίας

Αν νιώθεις ότι παίρνεις τα λεφτά σου μια φορά πίσω όταν επιλέγεις την κινηματογραφική προβολή, τότε οι θεατές που παρακολούθησαν αυτό το show ζωντανά πρέπει ένοιωσαν πολύ τυχεροί για την επένδυσή τους. Πυροτεχνήματα, projections, γερανοί, αγάλματα που χτίζονται για να γκρεμιστούν, «ατυχήματα» και φωτεινοί σταυροί είναι μερικά από τα στοιχεία του μενού που δύσκολα θα μπορέσουμε να δούμε στο μέλλον, ειδικά στην χώρα μας. Δυστυχώς μια τέτοια παράσταση θα μπορούσε να κατέληγε σε περιοδεία μόνο με ακριβό εισιτήριο και πάρα πολλές συναυλίες.

---

7. Γενικά για τα concert film στον κινηματογράφο

Τα μόνα concert film που ανταγωνίζονται σε εισπράξεις τις μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές είναι αυτά που πραγματεύονται τη ζωή και τη μουσική πετυχημένων pop star. Οι μεγάλοι του rock όπως οι U2, οι Rolling Stones και οι Metallica επιλέγουν να παρουσιάσουν περισσότερο τα show τους, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις τους σε νέες τεχνολογίες και πεδία της show business. Οι τελευταίοι ειδικά επιστρέφουν σε ένα υβρίδιο τύπου "The Song Remains The Same" χρησιμοποιώντας όλα τα νέα τεχνολογικά όπλα. Βέβαια, δύσκολα κάτι τέτοιο θα γίνει μόδα μιας και τα budget είναι απαγορευτικά για οποιονδήποτε δεν ανήκει στην κατηγορία του εμπορικά τεράστιου. Στη χώρα μας τώρα, είναι συνήθως φτωχές οι εισπράξεις σε τέτοιου είδους ταινίες όπως και οι πωλήσεις των αντίστοιχων DVD και Blu-Ray.