«10+1»: Οι καλύτερες ταινίες του 2014

Το 2014 ευτυχώς υπήρξε μια καλή χρονιά για τον κινηματογράφο, καθώς μετρώντας ημερολογιακά, ξεκίνησε εντυπωσιακά με ένα μπαράζ οσκαρικών ταινιών που ως είθισται παίζονται στην Ελλάδα τους πρώτους μήνες κάθε έτους. Έτσι αν κοιτάξουμε πιο προσεκτικά θα δούμε πως μάλλον το 2014 οι σκηνοθέτες πήραν την εκδίκησή τους από τα blockbuster, καθώς η πλειονότητα των ταινιών της λίστας μας φέρει βαριές υπογραφές και μεγάλες ερμηνείες. Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι οι 7 συντάκτες που ψήφισαν, επέλεξαν πάνω από 30 ταινίες, αλλά ευτυχώς συμφώνησαν με ευκολία στις κορυφαίες.

Μέσα στην λίστα, θα βρούμε παρόλα αυτά επίσης το blockbuster της χρονιάς, αλλά και μια ταινία ελληνικής διανομής 2015, που τα λαγωνικά μας στο εξωτερικό είδαν, εκτίμησαν και ψήφισαν. Στο παραδοσιακό «+1» της χρονιάς, μια ταινία που μας ταξίδεψε στην παιδική μας ηλικία και αν και βρήκε στην Ελλάδα μόνο μεσημεριανή διανομή, σαφέστατα χρειάζεται την προσοχή σας, ειδικά την χαλαρή περίοδο των χριστουγεννιάτικων διακοπών. Από την cinerocking team λοιπόν, χρόνια πολλά και καλή χρονιά με καλό κινηματογράφο!

---

10. "Her"

Σε μια εποχή που οι νεότερες γενιές φλερτάρουν μέσω social media, ίσως δεν είναι μακριά ο χρόνος που θα ερωτευόμαστε προγράμματα υπολογιστή. Όπως έπαθε δηλαδή και ο δύστυχος Joaquin Phoenix στην παστέλ φουτουριστική πόλη του μέλλοντος που του έφτιαξε ο Spike Jonze, σε μια ταινία σχόλιο στις ανθρώπινες σχέσεις του σήμερα και του αύριο. Ο Theodore (και το μουστάκι του) έχοντας πρόβλημα στην ερωτική του ζωή μετά από ένα επώδυνο χωρισμό, καταφεύγει στην βοήθεια της τεχνολογίας για να μασκαρέψει την μοναξιά του και να αποφύγει όλη την προσπάθεια που απαιτεί μια ειλικρινής ανθρώπινη επαφή. Αν και ομολογουμένως είναι δύσκολο να μην ερωτευτείς την... φωνή της Scarlett Johansson, η παθογένεια του ήρωα αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο όταν ζορίζεται να επικοινωνήσει ερωτικά με μια Olivia Wilde. Το "Her" είναι ένα γλυκόπικρο όνειρο, που όντας επενδεδυμένο εξαιρετικά με την μουσική των Arcade Fire και την φωτογραφία του Hoyte Van Hoytema, αφού τελειώσει σε κάνει να αναρωτιέσαι: πόσο μακριά θα έφτανες για να αποφύγεις τις ανασφάλειές σου, ειδικά την εποχή που η τεχνολογία το κάνει όλο και πιο εύκολο; Η απάντηση επί της οθόνης, σε μια ταινία ρομαντική, αλλά όχι διδακτική που επικεντρώνεται στον έρωτα στα χρόνια της (διαδικτυακής) ξεπέτας...

Trailer

---

9. "X-Men: Days Of Future Past"

O Bryan Singer επιστρέφει μετά από 11 χρόνια, όχι μόνο για να αποδείξει πόσο μας στοίχισε η απουσία του στο "X-Men 3", αλλά και για να κλείσει με μαεστρία όλα τα κενά των προηγούμενων X-Men. Το ταξίδι στον χρόνο που άνετα θα μπορούσε να λειτουργήσει ως τρικλοποδιά, αποδεικνύεται ατού που συνθέτει σε ένα φανταστικό μωσαϊκό όλες τις προηγούμενες ταινίες, στην ομολογουμένως καλύτερη του franchise. Δεν είναι μόνο το ensemble του cast και η συνάντηση τιτάνων παλιάς και νέας γενιάς που ανεβάζει τόσο ψηλά τον πήχη του "Days Of Future Past". Η ταινία σε εισάγει αμέσως στην κυρίως ιστορία χωρίς πολλά-πολλά, ενώ αφήνει στην άκρη περιττούς μελοδραματισμούς και βάζει στη θέση τους έξυπνο, πηγαίο χιούμορ. Οι σκηνές δράσεις είναι χάρμα, ενώ παρά την παρουσία πολλών χαρακτήρων, υπάρχει μία σε βάθος μεταξύ τους διάδραση που τους καθιστά όλους απαραίτητους. Ειδικά τον Quicksilver. Περσόνα που άνετα συναγωνίζεται σε coolness τον Iron Man. Και φυσικά, ως ταινία του ευρύτερου Marvel σύμπαντος, δεν λείπουν τα end credits-πρόλογος τους “X-Men: Apocalypse”που σε κρατάνε στην αίθουσα μέχρι να ανοίξουν τα φώτα.

Trailer

---

8. "Only Lovers Left Alive"

Τα μποέμ μελαγχολικά υπέρ-αιωνόβια Παιδιά της Νύχτας του Jim Jarmusch οχυρώνουν την ουσία της ύπαρξής τους πίσω από την Τέχνη και την αιώνια αγάπη που βιώνει ο ένας για τον άλλο, βολτάροντας με uber μοναδικό στυλ στο βραδινό Detroit και την σκοτεινή Ταγγέρη, με τα δερμάτινα φετιχιστικά γάντια τους, τα μαύρα cool γυαλιά τους, ακούγοντας την δική τους μουσική, τιμώντας κάθε τους στιγμή στην ζωή με τον άσβεστο έρωτα που νιώθει ο ένας για τον άλλο... Το ερωτικό γράμμα του ανεξάρτητου Jarmusch σε όλους τους αμετανόητους περιθωριακούς απόκοσμους εραστές αυτού του κόσμου είναι γραμμένο όχι με αίμα, αλλά με ημι-παρωδιακό ύφος, δολοφονικές ατάκες, εμπνευσμένο καυστικό χιούμορ και μια υπαρξιακή αλληγορική διάθεση! Όλα τα παραπάνω μαζί με την εκπληκτική φωτογραφία του Yorick Le Saux ,τους post-rock ψυχεδελικούς ήχους του Jozef van Wissem και το ήδη κλασσικό και αιθέρια γοητευτικό ζευγάρι των Tilda Swinton και Tom Hiddleston, καθιστούν την τελευταία ταινία του Jim Jarmusch μια μεγαλειώδη επιστροφή στις ρίζες του και μια σπουδαία στιγμή του νέου σύγχρονου ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου!

Trailer

---

7. "Foxcatcher"

Άλλη μια «ταινία ηθοποιών» η οποία θα απογειωθεί ή όχι από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Δεν είναι τυχαία λοιπόν σε αυτή την περίπτωση η συζήτηση που έχει ξεκινήσει για τις επιδόσεις των Steve Carell και Channing Tatum οι οποίοι καταθέτουν με θόρυβο το ταλέντο τους. Από κοντά και ο Mark Ruffalo ο οποίος μας είχε δώσει εξαιρετικά δείγματα και στο παρελθόν. Το Αμερικάνικο όνειρο και ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι έτσι κι αλλιώς ποτισμένα με εμμονές, ξεπούλημα, ταξικές διαφορές αλλά και ψυχώσεις και οικογενειακά τραύματα. Εδώ όλα παρουσιάζονται χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση αλλά τουλάχιστον χωρίς υπερβολές και κλισέ και αυτό είναι και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ταινίας αυτής, μετά τις ερμηνείες. Το μόνο περιττό στην οικονομία αυτής της ταινίας είναι το χτίσιμο με make-up του προσώπου του Carell, αλλά από την άλλη καθόλου περιττό δεν θα φανεί πιθανότατα για την αμερικάνικη ακαδημία κινηματογράφου. Ελπίζω μόνο μετά το Oscar να μην πάρει την κάτω βόλτα και τον ξεβράσει το σύστημα όπως τόσους άλλους.

Trailer

---

6. "Nightcrawler"

Σιχαμερός κρηπολούζερος (Jake Gyllenhaal), ανακαλύπτει τυχαία πως είναι ιδιαίτερα καλός στο να κινηματογραφεί ατυχήματα και δυστυχήματα, οπτικοακουστικό υλικό για το οποίο τα τοπικά κανάλια του τα σκάνε όμορφα. Στην αρχή δρα σχεδόν με μέσα ερασιτέχνη, αλλά σταδιακά παρακολουθούμε την μεταμόρφωση και ανάβαση του σοσιοπαθή Louis Bloom σε κύριο πρόσωπο της νύχτας. Ο ίδιος, μέσα από τον παραμορφωμένο φακό με τον οποίο βλέπει τον κόσμο και την μπίζνα στην οποία έχει χωθεί, δεν μπορεί να ξεχωρίσει το άσπρο από το μαύρο, καταλήγοντας  στο να δημιουργείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκοτεινούς χαρακτήρες που πέρασαν  φέτος -για να μην πω γενικά- από την μεγάλη οθόνη. Το εξαιρετικό σενάριο, κουμπωμένο με την κορυφαία ερμηνεία του Gyllenhaal αλλά και με την γενικότερη cool αισθητική της ταινίας -η οποία μου έφερε το "Drive" στο μυαλό ουκ ολίγες φορές- την καθιστούν ως μία από τις καλύτερες φετινές προτάσεις. Ενδέχεται να έχετε την ευκαιρία να την τιμήσετε σε λίγες βδομάδες, οπότε τιμήστε την.

Trailer

---

5. "Guardians Of The Galaxy"

Εκρηκτικές δόσεις Marvel σε μία από τις πιο διασκεδαστικές ταινίες της χρονιάς που τελειώνει. Ό,τι είναι οι Avengers για τη γη, είναι οι Guardians για το γαλαξία μας. Έτοιμοι να μας προστατέψουν από καθετί υπαρκτό ή μη που μπορεί να εμφανιστεί μπροστά τους. Με μία ευχάριστα παράταιρη ομάδα (ένα ρακούν, ένα δέντρο, ένας άνθρωπος, μία πράσινη θεά και ένα εξωγήινο νταμάρι) καταφέρνουν να μας ταξιδέψουν στη στρατόσφαιρα προσφέροντας μας μπόλικο χιούμορ, συγκίνηση και πολλά καντάρια εντυπωσιακών εφέ! Η Marvel αυτή τη φορά προσφέρει μεγαλύτερη δόση χιούμορ χωρίς και πάλι να τσιγκουνεύεται τα εφέ και παρόλο που το σενάριο δεν είναι καθόλου καινοτόμο (παραπέμποντας στο αδικοχαμένο τηλεοπτικό "Firefly"), καταφέρνει ακόμη μια φορά να κρατήσει την ισορροπία που τόσο καλά χειρίζεται εδώ και αρκετά χρόνια έχοντας μετατρέψει σχεδόν όλες τις ταινίες της σε τεράστιες επιτυχίες. Cool μουσικές '80s που μαζί με τους χρωματισμούς της εικόνας, σου αφήνουν μια αίσθηση πως έβλεπες ένα πιο pop "Blade Runner" ή "Star Wars" των '10s. Η συλλογή των κόμικ (ταινιών) μας καλά κρατεί και ανυπομονούμε να πάρουμε και τα επόμενα τεύχη!

Trailer

---

4. "Boyhood"

Ακόμα και αν κάποιος παραβλέψει τον σκηνοθετικό άθλο του Richard Linklater όπου γύρισε την ταινία σε διάστημα 12 ετών με τους πρωταγωνιστές να γερνάνε φυσικά, το θέμα με το "Boyhood" είναι άλλο: το Σινεμά σπάνια καταφέρνει να αναπαραστήσει την Ζωή. Και το "Boyhood" θα στοιβάξει στις σχεδόν τρείς ώρες του την αιώνια ομορφιά της Ζωής, θα αγγίξει με τα ακροδάχτυλά του την ροή του Χρόνου, το φθαρτό της ύλης και θα παίξει την πιο γλυκιά μελωδία για τις στιγμές που έρχονται και χάνονται, όπως είχε πει και κάποιος άλλος, «σαν δάκρυα στην βροχή»... Το "Boyhood" δεν έχει σενάριο ενώ παράλληλα έχει την καλύτερη ιστορία όλων. Το "Boyhood" δεν έχει συνοχή ενώ παράλληλα είναι η πιο συμπαγής ταινία που γυρίστηκε αυτόν τον αιώνα. Το "Boyhood" είναι μια μοναδική κινηματογραφική εμπειρία με πρωταγωνιστή τον Χρόνο και ένα μάτσο ανθρώπους απέναντί του... Δεν υπάρχει νικητής, δεν υπάρχει χαμένος... Μονάχα ο Χρόνος που περνά, δημιουργεί, περικυκλώνει την Ζωή και αφήνει την Ύπαρξη να γίνει άθελά της ο «πρωταγωνιστής», μέχρι να πέσει η αυλαία... Τότε το τελευταίο χειροκρότημα θα ακουστεί και το βιολί της Ζωής θα ξανά-κουρδιστεί για μια ακόμα παράσταση, μέσα στο αέναο κονσέρτο του παρόντος... Μια ακόμα, μέχρι την επόμενη! Richard Linklater, σε ευχαριστούμε για άλλη μια φορά!

Trailer

---

3. "Interstellar"

Μετά τις εποποιίες του "Batman" και του "Inception", ο Nolan είχε δύο δρόμους: να επιστρέψει στον mainstream κινηματογράφο αξιώσεων ή να δοκιμάσει τις αντοχές των στούντιο και του κοινού, ξεφεύγοντας ακόμα πιο πολύ σε δραματουργία. Και ποιός δίνει το καλύτερο άλλοθι για ψυχοβγαλτικά άλματα και φιλοσοφικές προεκτάσεις; Μα φυσικά το διάστημα, το οποίο πέρσι αποτυπώθηκε σαν πίστα επιβίωσης (σε μια από τις ταινίες της χρονιάς για το Rocking.gr), ενώ φέτος σαν ένας διαγαλαξιακός ωκεανός ελπίδας και αγάπης. Έτσι ο Nolan βάζει στο διαστημόπλοιό του και εκτοξεύει (και άλλο) την καριέρα του Matthew McConaughey, ενώ το δεύτερο πηδάλιο κρατά με αξιώσεις η Anne Hathaway. Πολλοί μίλησαν για μια σύγχρονη "Οδύσσεια Του Διαστήματος", εγώ θα γράψω ότι το "Interstellar" είναι μια "Οδύσσεια" του 2014 για θεατές που κάθονται στις παρυφές του εμπορικού κινηματογράφου, πριν κάνουν την μετάβαση τους σε πιο art θεάματα. Εσύ μέχρι πού θα έφτανες για την αγάπη; Ο Nolan φτάνει στα άκρα του σύμπαντος και παραδίδει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας που ξεκινά και καταλήγει στον άνθρωπο και στα πιο βαθιά του ένστικτα, δίνοντάς μας (με την σκηνή της τελικής επικοινωνίας πατέρα / κόρης κυριολεκτικά από το υπερπέραν) την πιο συγκινητική σκηνή που είδα φέτος σε σκοτεινή αίθουσα. Σαφέστατα μια από τις καλύτερες ταινίες του είδους και δικαιολογημένα μέσα στις ταινίες της χρονιάς.

Trailer

---

2. "Grand Budapest Hotel"

Μία ιστορία χωρισμένη σε κεφάλαια, με χαρακτηριστική φωτογραφία, μουσική, αισθητική και πάντα με το ιδιαίτερο παίξιμο των ηθοποιών που είναι κλασικά εκλεπτυσμένοι μα άνευροι προσθέτοντας ακόμα περισσότερο χιούμορ στις περίεργες καταστάσεις που βιώνουν. Ο Wes Anderson έχει καταφέρει κάτι που πολλοί σκηνοθέτες θέλουν να πετύχουν:  Έχει δική του κινηματογραφική ταυτότητα και μένει πάντα πιστός σε αυτή. Στο ξενοδοχείο του, το flashback του flashback στο flashback μπερδεύει τον αφηγητή, τον πρωταγωνιστή, το παρελθόν και το παρόν κάνοντας έτσι την όλη αφήγηση να έχει ένα παιχνιδιάρικο ύφος γεμάτο σασπένς. Παράλληλα βλέπουμε να παρελαύνουν από την οθόνη μας οι Adrien Brondy, Bill Murray, Owen Wilson, Willem Dafoe, Harvey Keitel, Jason Schwartzman, Edward Norton και πολλοί ακόμα ενώ ο Ralph Fiennes με τον πρωτοεμφανιζόμενο Tonny Revolori και την Saoirse Ronan στους κεντρικούς ρόλους είναι τουλάχιστον απολαυστικοί. Στην πραγματικότητα δεν βλέπουμε μία ιστορία, αλλά πολλές καθώς οι υποπλοκές είναι μπόλικες και άκρως ενδιαφέρουσες. Ποιος σκότωσε την πλούσια Δούκισσα; Πώς το lobby boy πήρε το ξενοδοχείο; Από τι συναρπάστηκε ο συγγραφέας; Πού είναι η Agatha; Επισκέψου το Grand Budapest Hotel και θα μάθεις! Με το φινάλε να έρχεται γλυκόπικρο καθώς κλείνοντάς μας το μάτι μας θυμίζουν ότι το τέλος μιας ιστορίας δεν σημαίνει ότι είναι και το τέλος του ήρωα...

Trailer

---

1. "Gone Girl"

Μία σύζυγος εξαφανίζεται, ένα πλήθος ανθρώπων την αναζητά, μία σειρά θεωριών συνομωσίας αρχίζει να παίρνει διαστάσεις κι ένας σύζυγος βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. That being said, το "Gone Girl" αποτελεί την πιο καθηλωτική ταινία του '14 που δεν είναι καν αμιγώς θρίλερ. Το αδαμάντινο κόμπο flash-backs, σταδιακών κλιμακώσεων και παράλληλων πλοκών χτυπάει τον θεατή σε μυαλό και συναίσθημα και τον καθιστά συμμέτοχο σε ρόλο ντετέκτιβ, συγγενή και κριτή. Όπως συνέβη τόσο στο "The Girl With The Dragon Tattoo", όσο και στο "The Social Network", ο Fincher καταφέρνει να οδηγήσει ξανά το νέο αίμα σε μία ερμηνεία άξια χρυσού αγαλματιδίου, αυτή την φορά με την Rosamund Pike στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πολύ καλός επίσης ο Ben Affleck και εξαιρετικοί οι Carrie Coon και Tyler Perry ως cool αδελφή και δικηγόρος-γητευτής των media, αντίστοιχα. Μόνη παραφωνία αποτελεί η ερμηνεία του Neil Patrick Harris, του οποίου το εγγενές κωμικό μικρόβιο δεν εναρμονίζεται ιδιαίτερα στο ύφος ή στην κατεύθυνση που επιχειρεί να πάρει η ταινία.  Ακόμα και αυτή η παραφωνία όμως δεν αρκεί για να ρίξει το "Gone Girl" από το βαθράκι της λίστας του 2014.

Trailer

---

+1: "The Lego Movie"

Σε άλλους -που δεν έχουν ψυχή και ακούνε Σκόρπιονζ- το "The Lego Movie" πέρασε και δεν άγγιξε, οπότε ας τους λυπηθούμε ομαδικώς που δεν είχαν παιδική ηλικία και ας προσπεράσουμε τις απόψεις τους. Προσωπικά, ήταν η μόνη ταινία που είδα φέτος, που βγαίνοντας ήθελα να πάω να την ξαναδώ επιτόπου. Το στόρι δεν μας απασχολεί και τόσο, είναι εσκεμμένα και συνειδητοποιημένα κλισέ (με τον χαρακτήρα του Batman (!) να είναι ήδη υποψήφιος για spin off ταινία σύμφωνα με τις φήμες και τις κοινωνικές αιχμές για τον ρόλο του ατόμου στην κοινωνία να δίνουν και παίρνουν), εμείς μένουμε στα γκαγκ που φεύγουν με ρυθμούς πολυβόλου, την ατελείωτη λίστα συμμετεχόντων (σήριουσλη, τσεκάρετε το IMdB), την ιδιαίτερη τεχνική animation και τον ανίκητο παράγοντα της νοσταλγίας. Ταινία για παιδιά που φαίνεται πως αγνοεί τα παιδιά με καλό και άριστα στοχευμένο χιούμορ που όμως φιγουράρει και ένα αρκετά δραματικό και heart-clenchingtwist. Το είπα και το ξαναλέω, το "The Lego Movie" είναι η feel good ταινία της χρονιάς και αναμένω με πάθος τη συνέχεια. Οι υπόλοιποι περιμένετε να φύγει ο ΠΑΓΕΤΩΝΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΑΣ.

Trailer