Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από την 5η Απριλίου του 2002, τότε που ο Layne Staley, σαν μια ειρωνεία της ζωής, 8 χρόνια ακριβώς μετά το χαμό του Kurt Cobain, εγκατέλειψε αυτό τον κόσμο, υποκύπτοντας στην εξάρτησή του από την ηρωίνη. Το κενό του δεν έχει αναπληρωθεί, παρά τη θριαμβευτική δισκογραφική επιστροφή των Alice In Chains με το "Black Gives Way To Blue", καθότι η προσωπικότητα και το ύφος του παραμένουν μοναδικά.
Με αφορμή την επέτειο των 10 χρόνων από το θάνατο του Layne Staley αναζητήσαμε τις στιγμές που άφησε ως παρακαταθήκη ο μεγάλος αυτός μουσικός. Ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε μια από τις σημαντικότερες φιγούρες της σύγχρονης ιστορίας της rock.
Έτσι λοιπόν, ξεχωρίσαμε και σας παρουσιάζουμε 10 μεγάλες και αξεπέραστες ερμηνείες του:
10
Love, Hate, Love
"Lost inside my sick head, I live for you but I'm not alive"
Μια πονεμένη ιστορία αγάπης, μίσους και ξανά αγάπης από τον Staley, που παλεύει μέσα στην παράνοιά του να καταλάβει ποιο συναίσθημα κυριαρχεί μέσα του. Το μόνο σίγουρο είναι πως ξεχειλίζει το πάθος και πως η ένταση αυτών των συναισθημάτων περνάει μέσα από αυτή την ερμηνεία του.
9
Grind
"Let me sleep, so my teeth won't grind"
Στο τραγούδι που ανοίγει το ομώνυμο άλμπουμ της μπάντας, ο Staley μοιάζει να ερμηνεύει με πραότητα, καταβεβλημένος από τα όσα δύσκολα πέρναγε εκείνη την εποχή, σχεδόν αποδεχόμενος τη μοίρα που τον περίμενε. Κάποιος μπορεί να πει πως στο εν λόγω άλμπουμ υπάρχουν οι πιο «άρρωστες», οι πιο «διεστραμμένες» ερμηνείες του και το "Grind είναι μια από αυτές... Δυστυχώς το "Alice In Chains" θα αποδεικνυόταν και το τελευταίο άλμπουμ του Staley με το συγκρότημα.
8
Sickman
"I can feel the wheel, but I can't steer, when my thoughts become my biggest fear."
Οι προαναφερθέντες στίχοι ερμηνεύονται από τον Staley πάνω από το αργόσυρτο riff του Cantrell, σε ένα κομμάτι που η ενορχήστρωση και η φωνή του αείμνηστου τραγουδιστή ακούγονται σαν να περνάνε από ψυχολογικές διακυμάνσεις. Ο Staley σαν να γνωρίζει πλήρως πως ο δρόμος που έχει αρχίσει να πορεύεται έχει ελάχιστες ευκαιρίες αναστροφής και όταν αυτές παρουσιαστούν, δε θα έχει το κουράγιο να «στρίψει το τιμόνι».
7
Long Gone Day
"And I'm the only one who remembers that summer"
Στη μοναδική δουλειά του μακριά από τους Alice In Chains οι ερμηνείες του Staley ήταν εξίσου καθηλωτικές. Στο "Long Gone Day" παραθέτει μια από τις πιο χαλαρές ερμηνείες του, νοσταλγική και διαφορετική από ό,τι μας είχε συνηθίσει, αλλά πάλι εξαιρετική. Η «συμπαράσταση» έρχεται από τον Mark Lanegan και το σαξόφωνο ταιριάζει τόσο ιδανικά...
6
No Excuses
"You my friend, I will defend. And if we change, well I love you anyway"
Βασισμένο στα τέλεια διπλά φωνητικά των Staley / Cantrell που κόσμησαν αρκετά κομμάτια τους, πρόκειται για μια από τις καλύτερες συνθέσεις των Alice In Chains δίχως αμφιβολία. Κάποιος θα πει ότι υπάρχουν χαρακτηριστικότερες και πιο προσωπικές ερμηνείες του Layne, αλλά χωρίς χρώμα της δικής του φωνής, το τραγούδι πιθανότατα δεν θα ήταν τόσο σπουδαίο.
5
Wake Up
"For little peace from God you plead"
Μια από τις πιο ολοκληρωμένες ερμηνείες του Staley ανοίγει το άλμπουμ των Mad Season, "Above". Διακατέχεται από μια υποβόσκουσα, «σχεδόν μπλουζίστικη» προσέγγιση, ενώ σταδιακά ανεβαίνει για να σε παγώσει όταν φτάνει στο σημείο να ικετεύει για λίγη ειρήνη από το Θεό τον ίδιο… Την ίδια κατάληξη με τον Staley έμελλε να έχει το 1999 ο μπασίστας των Mad Season, John Baker Saunders.
4
Down In A Hole
"I've eaten the sun, so my tongue has been burned of the taste"
Η unplugged έκδοση του εν λόγω τραγουδιού στην ακουστική εμφάνιση της μπάντας στο MTV είναι απλά συγκλονιστική. Ο Staley μοιάζει να θρηνεί για τον εαυτό του, σε ένα από τα πιο πεσιμιστικά τραγούδια του συγκροτήματος, καθώς η μουσικά και ψυχολογικά απογυμνωμένη εκτέλεση φορτίζουν ακόμα περισσότερο την ερμηνεία. Τα μάτια του -που ελάχιστα λεπτά πριν φανερώθηκαν από τα γυαλιά ηλίου- τα λένε όλα μόνα τους...
3
Man In The Box
"Won't you come and save me?"
Υπήρξε το πρώτο hit των Alice In Chains το 1990. Όταν o Staley ουρλιάζει «Feed my eyes» και «Jesus Christ» στο refrain δύσκολα μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος. Φωνητικές γραμμές που θα χαρακτηρίσουν την μετέπειτα πορεία τους και τραγική ειρωνεία το πώς το μυαλό παραλληλίζει τους στίχους με το τέλος του Staley.
2
Nutshell
"If I can't be my own, I'd feel better dead"
Το EP "Jar Of Flies" είναι πιθανότατα η πιο εσωστρεφής δουλειά των Alice In Chains και για αρκετούς οπαδούς του συγκροτήματος περιέχει τις καλύτερες ερμηνείες του Staley. Αργό, ψυχολογικά βαρύ κι ασήκωτο, το "Nutshell" είναι μια από τις πιο ενδοσκοπικές ερμηνείες του Staley και δεν μπορεί παρά να συγκαταλέγεται σίγουρα στις σπουδαιότερές του.
1
Would?
"So I made a big mistake, try to see it once my way"
Πρόκειται για το τραγούδι που έκανε superstars τους Alice In Chains και υπάρχει λόγος για αυτό. Μπορεί το verse του τραγουδιού να χτίζεται κλασσικά στο δίπολο της φωνής του με τον Cantrell, αλλά η ερμηνεία του Staley στο refrain είναι αυτή που κορυφώνει ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια στη ιστορία της rock μουσικής που σημάδεψαν μια ολόκληρη γενιά.
