«10»: Απίθανες συνεργασίες του Thurston Moore

10 αξιοπρόσεκτες, μοναδικές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες του υπερηχητικά ταραγμένου μόνιμα εφήβου!

Από τον Θεοδόση Γενιτσαρίδη, 22/04/2015 @ 10:50

Με αφορμή την εμφάνιση του την τρίτη ημέρα (Κυριακη 29.10.17) του Fraternity Of Sound Festival μαζί με τους Zonal, Ben Frost, Drew McDowall και Afformance, θα παρουσιάσουμε μερικές εκπληκτικές συνεργασίες του, οι οποίες είτε δεν είναι τόσο γνώστες και εμπορικές, είτε αξίζουν περαιτέρω προβολής καθώς πρόκειται για καλά κρυμμένα διαμάντια.

Η εκτίμηση μου προς το πρόσωπο αυτού του μουσικού είναι απεριόριστη. Ήταν ηγέτης (και αυτό αρκεί) των υπερηχητικών Sonic Youth, μιας εκ των πλέον επιδραστικών μπαντών στην ιστορία της ανεξάρτητης rock μουσικής. Ιδρυσε το label της Ecstatic Peace! Και κατάφερε να βρει, αλλά και να προωθήσει νέα ταλέντα, όπως ακριβώς τους άξιζε.

Αξίζει να σημειώσω ότι η τωρινή του μπάντα αποτελείται από τον Steve Shelley (drummer των Sonic Youth), την Debbie Googe (μπασίστρια των My Bloody Valentine) και τον James Sedwards (κιθαρίστα των Chrome Hoof). Πρόπερσι με ένα νέο project του, τους Chelsea Light Moving, παρουσίασε εξαιρετικά αυτό που ξέρει να κάνει καλά και ίσως καλυτερα απο όλους. Το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του, "Psychic Hearts", κυκλοφόρησε το 1995. Ακολούθησαν τα εξαιρετικά "Trees Outside The Academy" (2007) και "Demolished Thoughts" (2011). Πέρσι με την προσωπική του λοιπόν μπάντα μας κέρασε μία επίσης άπιαστη δισκάρα και έδειξε ότι δεν γίνεται να εκθρονιστεί με τίποτα από την κορυφή.

Χωρίς πολλά λόγια, λοιπόν, αξίζει να σημειώσουμε μερικά ενδιαφέροντα σημεία της τεράστιας καριέρας του, τα οποία τον βγάζουν από τα συνηθισμένα πλαίσια και δείχνουν ότι είναι και θα παραμείνει ένας αιώνιος έφηβος. Ο Moore μπορεί να είναι ο καλύτερος post-punk κιθαρίστας, αλλά δεν περιορίστηκε μόνο σε αυτό. Με τα παρακάτω πονήματα θα διαπιστώσετε πόσο ανήσυχος, εμπνευσμένος, δραστήριος και προοδευτικός είναι. Τι μπορεί να κάνει μια κιθάρα. Πού μπορεί να φτάσει το μυαλό του και οι ιδέες του και πόσο εξαιρετικά μπορεί να πειραματιστεί με τον θόρυβο και την τρέλα.

Απολαύστε και ψάξτε τις παρακάτω «ανωμαλίες» του πιο cool ατόμου σε κάθε alternative παρακλάδι της rock και όχι μόνο.

Η σειρά παρουσίασής τους είναι απλά χρονολογική.

Jim Sauter & Don Dietrich & Thurston Moore - Barefoot Ιn Τhe Head  
1   Jim Sauter & Don Dietrich & Thurston Moore - "Barefoot Ιn Τhe Head"
Forced Exposure (1990)

Μιλάμε για μια σύμπραξη με δυο από τους τρεις Borbetomagus. Σχηματίστηκαν το 1979, από τους σαξοφωνίστες Jim Sauter και Don Dietrich και τον κιθαρίστα D. Mille. Ο Moore χρειάστηκε τους
δύο πρώτους και η σύμπραξη δυο φανταστικών σαξοφώνων με την ασύλληπτη οπτική του στην κιθάρα, παρουσίασαν ίσως την καλύτερη, μέχρι τώρα, συνεργασία του σε ένα εξαιρετικά θορυβώδες αποτέλεσμα που σε αφήνει σύξυλο. Μιλάμε για μία καθόλα noise κυκλοφορία. Μια αυτοσχεδιαστική αλληλεπίδραση η οποία τραβάει την jazz από τα μαλλιά και παρουσιάζει μια πειραματική εκδοχή θορύβου από τα σπλάχνα της.
 
 
Thurston Moore & Nels Cline - In-Store  
2   Thurston Moore & Nels Cline - "In-Store"
Father Yod (1997)

Δύο κιθάρες σε απόλυτη παράνοια. Από παλιά αυτός ο άνθρωπος ψαχνόταν και δεν σταματούσε να πειραματίζεται. Ο Cline είναι από τους πιο καλούς ηλεκτρικούς αυτοσχεδιαστές κιθαρίστες του σήμερα. Δείτε σε αυτό το video τους νέους τότε κιθαρίστες να δείχνουν το ταλέντο τους. Ηχογραφημένο κατ' αυτόν τον τρόπο, που σου επιτρέπει απομονώνοντας τον στερεοφωνικό ήχο, δεξιά ή αριστερά, να ακούς έκαστος τους κιθαρίστες. Η κυκλοφορία δεν είχε μπροστινό εξώφυλλο. Ο ήχος που έχουν καταφέρει να παράγουν κάνει εντύπωση ακόμα και τώρα. Είναι punk, κρυμμένο καλά στον θορυβώδη αυτοσχεδιασμό που κάνουν.
 
 
Diskaholics Anonymous Trio - Weapons Οf Ass Destruction  
3   Diskaholics Anonymous Trio - "Weapons Οf Ass Destruction"
Smalltown Superjazz (2006)

Καταγράφοντας τους συμμετέχοντες αρκεί για να μυριστείς τι παίζει. Mats Gustafsson με tubax, σαξόφωνα και flageolet. Jim O'Rourke με synthesizer και διάφορα ηλεκτρονικά. Φυσικά Thurston Moore στην κιθάρα. Θόρυβος. Φτάνει σε ακραία σημεία noise και καταλήγει σε ένα επίπονο drone. Κάποιους θα τους ενοχλήσει, αλλά τους αρκετά ανοιχτόμυαλους θα τους ερεθίσει το μυαλό. Ανά φάσεις νομίζεις ότι θα τρελαθείς. Είναι στην τσίτα ο ήχος. Είναι στην τσίτα το πείραμά τους. Είναι παρανοϊκό το αποτέλεσμα.
 
 
Dream / Aktion Unit - Blood Shadow Rampage  
4   Dream / Aktion Unit - "Blood Shadow Rampage"
Volcanic Tongue (2006)

Άλλη μια project-άρα ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Απευθύνεται περισσότερο σε φίλους της jazz. Σ' αυτή την ηχογράφηση που έγινε ζωντανά κάπου στην Σκοτια, έλαβαν μέρος οι Chris Corsano (ο άπιαστος βιρτουόζος θεοπάλαβος drummer), Paul Flaherty (ο παππούλης με την κατάλευκη μουσάρα και το σαξόφωνο), Heather Leigh Murray (συνιδιοκτήτρια του Volcanic Tongue στη Γλασκόβη, μαζί με τον David Keenan) και Matt Heyner από τους No-Neck Blues Band. Αποτέλεσμα, μια noise jazz ανελέητη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα φρενίτιδα θορύβου. Είναι τόσο ενδιαφέροντες τύποι όλοι τους και τόσο ξεχωριστοί και διαφορετικοί μεταξύ τους, που το αποτέλεσμα συναρπάζει. Αναρωτιέμαι πόσο όμορφα και παρανοϊκά θα ήταν να το δεις και να το ακούσεις αυτό ζωντανά...
 
 
The Bark Haze - Total Joke Era  
5   The Bark Haze - "Total Joke Era"
Important (2007)

Ηχογραφημένο στο Folk + Cinema Basement της Ecstatic Peace. Πρόκειται για ένα κιθαριστικό noise μαζί με τον Andrew MacGregor (a.k.a Gown). Αργό και βασανιστικό. Εκπληκτικό ντούο με δόσεις τρέλας το οποίο έχει παρουσιάσει την δουλειά του και στο ATP Nightmare Before Xmas. Εκνευριστικά καινοτόμο έργο που παρουσιάζει δύο κιθάρες άλλοτε σε μάχη και άλλοτε σε απόλυτη αρμονία. Μην το μπερδέψετε με την έκδοση βινυλίου που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά, μιας και πρόκειται για εντελώς διαφορετικές συνθέσεις. Εδώ έχουμε δύο μεγάλα κομμάτια, έντεκα και εικοσιπέντε λεπτών αντίστοιχα. Το "Punchline 1" πιο γλυκό με όμορφα τμήματα κατά την διάρκειά του. Το "Punchline 2", πιο αγχωτικό και αγωνιώδες, χτίζει σταδιακά την ένταση του και αφού σκαμπανεβάζει τον θόρυβο καταλήγει πένθιμα σε μια ώριμη νότα.
 
 
Chris Corsano / Thurston Moore / Mats Gustafsson / Bill Nace - Mother / Groundhog  
6   Chris Corsano / Thurston Moore / Mats Gustafsson / Bill Nace - "Mother / Groundhog"
Ecstatic Peace! (2010)

Πρόκειται για μια all star μπάντα! Τα ανελέητα και θεοπάλαβα τύμπανα του Chris Corsano σε συνδυασμό με τις εκρηκτικές και εκκωφαντικές κιθάρες των Bill Nace και Thurston Moore και τα εφέ με τις κόρνες του Mats Gustafsson σε μια παρέλαση ταλέντου, έμπνευσης, ιδέας και άνευ ελέους αυτοσχεδιασμό. Σπάνιο καθώς κυκλοφόρησε μόλις σε 300 αντίτυπα και πωλήθηκε σε μερικά show εκείνης της περιόδου. Προοδευτική free jazz με έντονα θορυβώδεις πειραματισμούς. Αδιανόητα πειράματα που κάνουν όλους τους οργανοπαίχτες να φαντάζουν πολύ λίγοι μετά το άκουσμά του.
 
 
Joe Mcphee, Thurston Moore & Bill Nace - Last Notes  
7   Joe Mcphee, Thurston Moore & Bill Nace - "Last Notes"
Open Mouth (2013)

Όσοι δεν γνωρίζεται τον Joe McPhee αξίζει να αναφέρω ότι πρόκειται για έναν από τους πιο θρυλικούς jazz σαξοφωνίστες. Είναι 76 χρονών κι εδώ μαζί με Moore και Nace στις κιθάρες, παρουσίασαν σε έναν χώρο στην Νέα Υόρκη (στο Roulette στο κέντρο του Brooklyn) μια ελευθέρας μορφής αυτοσχεδιασμό στα όρια της free jazz. Δείτε το πρώτο, από τα δύο, set της κυκλοφορίας εδώ και θαμπωθείτε από τι μπορούν να παράγουν δύο κιθάρες με την βοήθεια ενός Alto σαξοφώνου. Οι ήχοι και κυρίως οι ιδέες, οι οποίες παράγονται ζωντανά, είναι αφάνταστα δημιουργικές. Μερικές φορές ακούγοντας το, αναρωτιέσαι για την προέλευση κάποιων ήχων και άλλες ξεχνιέσαι και νομίζεις ότι ακούς noise ηλεκτρονικές έξυπνες παραφωνίες.
 
 
Thurston Moore & Loren Connors - The Only Way To Go Is Straight Through  
8   Thurston Moore & Loren Connors - "The Only Way To Go Is Straight Through"
Northern Spy (2013)

Ο Connors είναι από τους πλέων θρυλικούς πειραματιστές κιθαρίστες στην Αμερική. Αν δείτε τι έχει κυκλοφορήσει και τι έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, θα εκπλαγείτε. Ακούγοντας ένα δείγμα αυτής της δουλειάς, αρκεί για να καταλάβεις για το τι πρόκειται. Εδώ αντιλαμβάνεσαι ότι η κιθάρα σαν όργανο, δεν έχει όρια. Αλλά τελικά πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να της συμπεριφερθούν έτσι και να παράξουν κάτι εντυπωσιακό. Δεν είναι εύκολο να βιάζεις, να χτυπάς και να παρατραβάς τις χορδές σου και αυτό που ακούγεται να είναι τόσο απολαυστικό. Μάλλον μόνο ο Thurston και μερικοί εκ των συνεργατών του τα καταφέρνουν τόσο καλά. Ετσι κι εδω με τον Loren τα κατάφεραν εξαιρετικά.
 
 
Twilight - III: Beneath Trident's Tomb  
9   Twilight - "III: Beneath Trident's Tomb"
Century Media (2014)

Σύμπραξη, στις κιθάρες, σε μια black metal μπάντα με συνοδοιπόρους τους εξαιρετικούς Wrest στα τύμπανα και το μπάσο, τον Sanford Parker στα ηλεκτρονικά και την παράγωγη, τον Σταύρο Giannopoulos στην κιθάρα και τον Imperial στα φωνητικά. Ότι ο Moore έφτασε στο σημείο να παίζει noise-rock πίσω από blastbeats και ακραία ουρλιαχτά, είναι το επιστέγασμα της δραστήριας φύσης του. Όμορφος δίσκος του χώρου με μερικές πολύ ενδιαφέρουσες κιθαριστικές επιλογές για το είδος. Supergroup που δεν υπάρχει σαν πραγματική μπάντα αλλά κατάφερε να εκδώσει μερικές συνθέσεις που χωλαίνουν από άποψη συνοχής αλλά κρίνονται εμπνευσμένες συνθετικά.
 
 
Merzbow / Mats Gustafsson / Balázs Pándi / Thurston Moore - Cuts Οf Guilt, Cuts Deeper  
10   Merzbow / Mats Gustafsson / Balázs Pándi / Thurston Moore - "Cuts Οf Guilt, Cuts Deeper"
RareNoise (2015)

Άλλο ένα supergroup που το ακούσαμε φέτος. Μια πειραματική απόδοση μιας εξελιγμένης noise κατά βάθος jazz ηχητικής παράκρουσης που πλησιάζει ένα εξελιγμένο progressive παρακλάδι που θα μπορούσε να ακουμπήσει μόνο τους Lightning Bolt. Άξιο αναφοράς το όνομα του Γιαπωνέζου Merzbow. Πειραματιστής και υπηρέτης του ηλεκτρονικού θορύβου. Μαζί με τον Ούγγρο drummer Balázs Pándi, τον Σουηδό σαξοφωνίστα Gustafsson και την αφεντιά του Thurston στην κιθάρα δείχνουν τι πάει να πει μωσαϊκό θορύβων. Τυχαία τύμπανα, πάνω σε επώδυνες κραυγές σαξόφωνου και κλαρινέτου με θορύβους από πετάλια κιθάρας μέσα από ένα ηλεκτρονικό πρίσμα παρανοϊκής noise.
 

 

 

 

  • SHARE
  • TWEET